Hipoteza przepisu art. 116 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej opiera się na założeniu, że po bezskutecznej egzekucji przeciwko spółce, a następnie konstytutywnym (w drodze decyzji administracyjnej) przeniesieniu odpowiedzialności na członka zarządu, może dojść do faktycznego "wykrycia" mienia dłużnika, jednakże nie można mówić o "wykryciu" mienia, jeśli było ono wcześniej znane organowi i co więcej, były

Art. 22j ust. 1 pkt 4 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz.U. 2021 r. poz. 1128 ze zm.) stanowi podstawę określenia indywidualnej stawki amortyzacji używanego lokalu niemieszkalnego, stanowiącego odrębną własność, także wówczas, gdy lokal ten znajduje się w budynku hotelowym.

W ramach wydawania interpretacji indywidualnej organ podatkowy jest zobligowany do przedstawienia oceny stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny, zgodnie z art. 14c § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej. Uchylenie interpretacji indywidualnej przez Sąd I instancji z uwagi na powściągliwość uzasadnienia prawnego jest nieuzasadnione, jeśli mimo zwięzłości uzasadnienie zawiera wystarczające

Dopuszczalne jest wydanie w jednej dacie zarówno decyzji nieostatecznej oraz postanowienia o nadaniu tej decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności. Aby jednak akty te weszły do obrotu prawnego i wywołały określone w nich skutki prawne, muszą zostać doręczone stronie postępowania. Dopiero ich doręczenie pozwala na egzekucję obowiązków wynikających z decyzji, w tym stosowanie środków egzekucyjnych.

Przez dochód zwolniony z opodatkowania należy rozumieć wyłącznie dochód uzyskany z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, w zakresie określonym w zezwoleniu lub na terenie określonym w decyzji o wsparciu - jak stanowi art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a u.p.d.o.p. oraz art. 17 ust. 4 u.p.d.o.p.

W ocenie, czy organ podatkowy przyczynił się do powstania przesłanki uchylenia decyzji określającej wysokość zobowiązania podatkowego, kluczowe jest zbadanie wszystkich okoliczności prowadzących do przedawnienia zobowiązania, a nie tylko samo stwierdzenie przedawnienia jako obiektywnej przesłanki uchylenia.