W sytuacji, gdy podatnik dokonuje zakupu towarów lub usług i jest wystawiona na niego faktura VAT, organy podatkowe nie mogą odmówić prawa do odliczenia VAT naliczonego bez wykazania, że podatnik wiedział lub powinien był wiedzieć o uczestnictwie w transakcji związanej z oszustwem VAT. Weryfikacja legalności działalności kontrahentów, bez obiektywnych przesłanek wskazujących na oszustwo, nie leży w

Przepisy art. 116 § 1 kodeksu Ordynacji Podatkowej dotyczące odpowiedzialności członków zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością za zaległości podatkowe spółki wprowadzają pozytywne przesłanki do zastosowania tej odpowiedzialności, obejmujące pełnienie funkcji członka zarządu w czasie powstania zobowiązania podatkowego i bezskuteczność egzekucji przeciwko spółce, oraz przesłanki egzoneracyjne

Prawo podatnika do odliczenia VAT może zostać odmówione jedynie w przypadku, gdy organ podatkowy udowodni, że podatnik wiedział lub powinien był wiedzieć o uczestnictwie w transakcjach związanych z przestępstwem. Dochowanie należytej staranności przez podatnika musi być oceniane indywidualnie, w kontekście konkretnych okoliczności danej sprawy, przy czym nie można od podatników wymagać podejmowania

Zgodnie z art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, prowadzenie przez klub sportowy drużyn juniorskich, które jest warunkiem uczestnictwa w profesjonalnych rozgrywkach ligowych, stanowi część działalności gospodarczej klubu opodatkowanej podatkiem VAT, pozwalając na pełne odliczenie podatku naliczonego od wydatków związanych z ich prowadzeniem w ramach działalności gospodarczej.

Odpowiedzialność członków zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością za zaległości podatkowe spółki, przy bezskuteczności egzekucji z jej majątku, jest uregulowana w art. 116 Ordynacji podatkowej. Obejmuje ona zarówno przesłanki pozytywne odpowiedzialności (pełnienie funkcji członka zarządu w czasie powstania zobowiązań podatkowych oraz bezskuteczność egzekucji skierowanej do majątku spółki),

1. Funkcje art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy o grach hazardowych, jako przepisu penalizującego naruszenie zasad organizowania i urządzania gier na automatach określonych w art. 14 ust. 1 tej ustawy nie wyrażają się w represji i odwecie, jako reakcji na ich naruszenie, lecz samoistnie zmierzają do restytucji niepobranych należności i podatku od gier oraz kompensowania w ten sposób strat budżetu państwa poniesionych

Były członek zarządu spółki może być pociągnięty do solidarnej odpowiedzialności za zaległości podatkowe spółki, jeśli nie wykaże, że we właściwym czasie zgłosił wniosek o ogłoszenie upadłości tej spółki lub że niezgłoszenie wniosku nastąpiło bez jego winy. Odpowiedzialność ta jest uzależniona od oceny działania lub zaniechania członka zarządu w kontekście okoliczności prowadzących do niewypłacalności

W kwestii kwalifikacji obiektów budowlanych jako budowli czy budynków kluczowe jest ustalenie, czy zasadniczym parametrem technicznym danego obiektu jest jego powierzchnia użytkowa, czy pojemność. Obiekty przeznaczone do gromadzenia substancji, których głównym parametrem technicznym jest pojemność, mogą być traktowane jako budowle nawet jeśli posiadają cechy budynków, chyba że istotną cechą jest powierzchnia

Solidarna odpowiedzialność członków zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością za zaległości podatkowe spółki, zgodnie z art. 116 § 1 ordynacji podatkowej jest uzależniona od bezskuteczności egzekucji z majątku spółki oraz od braku wykazania przez członków zarządu, że w odpowiednim czasie podjęli oni wymagane działania w celu uniknięcia niewypłacalności spółki, w tym zgłoszenia wniosku o ogłoszenie

Organy podatkowe nie posiadają prawa do arbitralnej modyfikacji stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę w ramach wniosku o interpretację indywidualną. Obejmuje to zakaz kwestionowania prawdziwości zgłaszanych okoliczności bez wykazania podstaw prawnych lub faktycznych do takiej modyfikacji.

Organ interpretacyjny, rozpatrując wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, jest zobowiązany do analizy przedstawionego przez wnioskodawcę stanu faktycznego w kontekście przepisów prawa podatkowego, nie wymagając od wnioskodawcy klasyfikacji usług według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), chyba że jest to bezpośrednio wymagane przez interpretowane przepisy.

W postępowaniu o wydanie interpretacji indywidualnej w kwestiach podatkowych, podatnik nie jest zobowiązany do wskazywania symbolu PKWiU w sytuacji, gdy ma wątpliwości co do jego właściwości; zadaniem organu interpretacyjnego jest merytoryczna ocena przedstawionego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego oraz dokonanie interpretacji norm prawnych, w tym ewentualnej klasyfikacji PKWiU, która ma znaczenie

Ocena przesłanek egzoneracyjnych z art. 116 § 1 o.p. w zw. z art. 11 ust. 1 p.u.n., powinna nastąpić z uwzględnieniem kwoty zobowiązania podatkowego określonego w decyzji, a nie deklaracji podatkowej, nawet jeżeli decyzja ta została wydana w okresie, kiedy członek zarządu nie pełnił już funkcji.

Orzekanie o odpowiedzialności podatkowej osoby trzeciej jest niewłaściwe do czasu ostatecznego rozstrzygnięcia kwestii dotyczącej wysokości zobowiązania podatkowego. Wszczęcie postępowania w tym przedmiocie jest obwarowane warunkiem doręczenia decyzji określającej wysokość zobowiązania podatkowego, przez co regulacje te uwzględniają subsydiarny i następczy charakter odpowiedzialności osoby trzeciej

Skuteczne doręczenie decyzji administracyjnej następuje, gdy organ podatkowy przekazuje pismo dorosłemu domownikowi adresata, który zobowiązuje się je przekazać, a brak zarzutów naruszenia procedury dostarczenia lub wiarygodnych dowodów przeciwnych nie pozwala na podważenie prawidłowości doręczenia w procesie sądowym.

Były członek zarządu spółki może być pociągnięty do solidarnej odpowiedzialności za zaległości podatkowe spółki, jeśli nie wykaże, że we właściwym czasie zgłosił wniosek o ogłoszenie upadłości tej spółki lub że niezgłoszenie wniosku nastąpiło bez jego winy. Odpowiedzialność ta jest uzależniona od oceny działania lub zaniechania członka zarządu w kontekście okoliczności prowadzących do niewypłacalności

Decydującym kryterium w procesie kwalifikacji obiektów budowlanych na potrzeby opodatkowania podatkiem od nieruchomości jest parametr techniczny obiektu, który determinuje, czy kluczową cechą jest powierzchnia użytkowa czy pojemność. W przypadku zbiorników, zaprojektowanych i zrealizowanych wyłącznie jako pojemniki określonych substancji, ich pojemność stanowi kluczową cechę, co może determinować ich

Podatnika, któremu nie wykazano nierzetelności kupieckiej w jego funkcjonowaniu nie można pozbawić prawa do odliczenia podatku, a realizowana przez niego dostawa takiego towaru, skoro z jego punktu widzenia ma wymiar gospodarczy, a nie kolejnego etapu oszustwa podatkowego, nie może być w obrocie krajowym poddana regulacji art. 86 ust. 1 u.p.t.u., poprzez odmowę prawa do odliczenia podatku w stosunku