Interpretacja indywidualna z dnia 12.06.2008, sygn. ITPB3/423-192/08/PS, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, sygn. ITPB3/423-192/08/PS
Czy przedstawiony powyżej sposób rozliczania kosztów pośrednich w postaci remontów taboru kolejowego rozlicznych w czasie jest prawidłowy?
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 26 marca 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wydatków dotyczących przeglądów i napraw taboru kolejowego jest nieprawidłowe
UZASADNIENIE
W dniu 3 kwietnia 2008 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wydatków dotyczących przeglądów i napraw taboru kolejowego.
W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
Spółka informuje, że dla posiadanych i eksploatowanych lokomotyw, zachodzi potrzeba wykonywania przeglądów i napraw okresowych (napraw głównych lub rewizyjnych), wg określonego cyklu przeglądowo - naprawczego. Naprawy te i przeglądy mają charakter dopuszczeniowy, tzn. po upływie ustalonego czasu lub przejechaniu określonego limitem kilometrażu, czynności te należy bezwzględnie wykonać, w przeciwnym bowiem razie pojazdy należy wycofać z ruchu. Dodatkowo, naprawy te mają różne zakresy, określone w zależności od typu naprawy, przypadającej akurat w cyklu. Kryteriami, które decydują o terminie przeprowadzenia kolejnego remontu jest wykonanie wyznaczonej liczby motogodzin lub przejechanie określonej liczby kilometrów. Wnioskodawca nadmienia, że z Jego wieloletniego doświadczenia wynika, że dla określonych typów lokomotyw w większości można przyjąć stałe kryterium: albo motogodziny (przy pracach manewrowych), albo kilometry (przy jazdach pociągowych) i to decyduje o podziale rat na początku rozliczenia. Ww. wielkości, jako dane eksploatacyjne są na bieżąco monitorowane przez służby utrzymania. Dla pojedynczych lokomotyw może jednak się zdarzyć, że termin następnej naprawy zostanie wyznaczony z innego kryterium niż założono. Taka sytuacja powstaje wówczas, gdy lokomotywa przeznaczona pierwotnie do jazd pociągowych, przy których najszybciej narastają kilometry, zostanie przesunięta do wykonywania jazd manewrowych na bocznicy, gdzie najszybciej narastają motogodziny. Wtedy kwoty zostają dostosowane do nowego kryterium, i korygowane w bieżącym roku. Takie przypadki są jednak bardzo sporadyczne. Najczęściej wykonywanym przeglądem jest przegląd okresowy, który wypada mniej więcej raz na 1 lub 2 miesiące, w zależności od przepracowanych motogodzin (liczby przepracowanych godzin z włączonym silnikiem). Po wykonaniu określonej w cyklu liczby motogodzin, lokomotywa wycofywana jest z ruchu i kierowana na warsztat, celem przeprowadzenia przeglądu. Po jego wykonaniu, lokomotywa jest zgłaszana jako gotowa do ruchu, do czasu wypracowania kolejnego limitu, kiedy to opisana sytuacja się powtarza. Kiedy moment wykonania przeglądu (i jego koszt) powstaje na przełomie kolejnych lat, to ważność przeglądu przenoszona jest również na rok następny. Powstały koszt równomiernie wtedy obciąża cały okres swojej ważności, również ten w roku kolejnym, bo jego ważność obowiązuje i tym samym powiększa koszty tego roku. Podatnik wyodrębnił zatem wszystkie tak wykonane przeglądy i rozdzielił ich koszty pomiędzy lata podatkowa 2007 i 2008 wg wypracowanych motogodzin, indywidualnie dla każdej lokomotywy. W okresie pomiędzy kolejnymi naprawami okresowymi (głównymi bądź rewizyjnymi), wykonywane są przeglądy duże o zwiększonym zakresie prac wobec przeglądów okresowych, które przypadają raz na cztery lata. W roku 2007 koszty te rozliczane były w czasie jako kolejny typ kosztów pośrednich, w stosunku do czasu prognozowanego, kolejnego przeglądu dużego. Zastosowano tutaj prognozowanie wg przejechanych kilometrów i koszty te rozliczane są proporcjonalnie. Rozliczanie kosztów napraw okresowych (napraw głównych lub rewizyjnych) odbywa się średnio co cztery lata, a w okresie 12 lat przypadają 2 naprawy rewizyjne i 1 główna. Naprawy główne mają znacznie bardziej rozszerzony zakres wobec naprawy rewizyjnej. Koszt tego zakresu zostaje wyodrębniony z puli kosztów całej naprawy i rozliczany zostaje do następnej, zaprognozowanej naprawy głównej (tj. ok. za 12 lat). Pozostały koszt naprawy rewizyjnej rozliczany jest do momentu założonej kolejnej naprawy okresowej (naprawy głównej lub rewizyjnej). W przypadku wagonów, jak informuje Spółka, sytuacja przedstawia się w bardzo zbliżony sposób. Naprawy okresowe przeprowadza się tylko po upływie określonego czasu. Jedynym kryterium jest czas do kolejnej naprawy okresowej, którą wyznacza się zawsze w oparciu o stały okres; typowym okresem dla większości wagonów jest cykl 4 lat od wykonania naprawy, choć bardzo rzadko zdarzają się okresy nieco inne. Dla przeglądów okresowych dużych, wykonywanych zawsze w połowie okresu pomiędzy kolejnymi naprawami, również obowiązuje okres 4 lat. Efektem takiego cyklu jest przeprowadzanie napraw lub przeglądów co 2 lata. Wobec tego rozliczanie następuje wg tej samej metodologii, jak dla lokomotyw.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
