Wyrok SN z dnia 4 marca 2021 r., sygn. II PSKP 50/21
Do ustalenia wynagrodzenia stanowiącego podstawę odszkodowania za bezprawne zwolnienie dyscyplinarne konieczne jest ustalenie, jakie faktycznie stanowisko zajmował pracownik przed rozwiązaniem umowy o pracę.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jolanta Frańczak (przewodniczący)
SSN Piotr Prusinowski
SSN Zbigniew Korzeniowski (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa G. S. przeciwko Ministerstwu Spraw Zagranicznych w W. o przywrócenie do pracy, zasądzenie wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy, po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 4 marca 2021 r., skargi kasacyjnej powódki od wyroku Sądu Okręgowego w W. z dnia 28 grudnia 2018 r., sygn. akt XXI Pa (...),
uchyla zaskarżony wyrok w części objętej punktami I i III w odniesieniu do oddalenia powództwa o wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy przewyższające wynagrodzenie w kwocie 8.621,76 zł miesięcznie oraz dodatkowe wynagrodzenie tzw. trzynastkę w wysokości 19.731,53 zł a także w punkcie V i w tym zakresie sprawę przekazuje Sądowi Okręgowemu w W. do ponownego rozpoznania oraz orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Sąd Rejonowy w W. wyrokiem z 28 czerwca 2018 r. uwzględnił w części powództwo G. S. wniesione po rozwiązaniu stosunku pracy na podstawie art. 52 k.p. przez pozwanego pracodawcę Ministerstwo Spraw Zagranicznych. Przywrócił powódkę do pracy u pozwanego na poprzednie warunki pracy i płacy, tj. na stanowisko ambasadora tytularnego oraz zasądził na jej rzecz 143.504,44 zł tytułem wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy pod warunkiem podjęcia pracy w terminie 7 dni od uprawomocnienia się wyroku.
Apelacje wniosły obie strony.
Sąd Okręgowy w W. wyrokiem z 28 grudnia 2018 r. zmienił wyrok Sądu Rejonowego w ten sposób, że zasądził od pozwanego na rzecz powódki wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy począwszy od 1 grudnia 2016 r. w kwocie po 8.621,76 zł miesięcznie pod warunkiem zgłoszenia gotowości do podjęcia pracy w terminie 7 dni od dnia wyroku, odrzucił apelację powódki w zakresie żądania odsetek, oddalił apelacje obu stron w pozostałym zakresie i zniósł między stronami koszty postępowania w instancji odwoławczej.
Sąd Rejonowy ustalił, że powódka rozpoczęła pracę w pozwanym Ministerstwie w 1979 r. W lipcu 2015 r. została dyrektorem generalnym służby zagranicznej. Od 9 listopada 2015 r. do 7 sierpnia 2016 r. była na zwolnieniu lekarskim. 18 listopada 2015 r. została przeniesiona na stanowisko ambasadora tytularnego. O przeniesieniu została poinformowana telefonicznie. Pismo odebrała po powrocie ze zwolnienia 8 sierpnia 2016 r. Po krótkim urlopie na żądanie ponownie przebywała na zwolnieniu lekarskim. 25 listopada 2016 r. otrzymała rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z zarzutem ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
