01.07.2020 Kadry i płace

Wyrok SN z dnia 1 lipca 2020 r., sygn. I PK 195/18

W przypadku podejmowania przez pracodawcę decyzji o dokonaniu wypowiedzeń zmieniających wobec większej liczby pracowników zachodzi konieczność zbadania, czy w podmiocie zatrudniającym nastąpiło minimum pięć zwolnień w rozumieniu art. 1 ust. 1 akapit pierwszy lit. a) dyrektywy 98/59, czyli wypowiedzeń definitywnych lub rozwiązań stosunków pracy na skutek nieprzyjęcia przez pracownika znaczącej zmiany istotnych elementów treści stosunku pracy. Dopiero bowiem w takiej sytuacji aktualizuje się obowiązek wliczenia do liczby zwalnianych pracowników także tych, wobec których zastosowano wypowiedzenia zmieniające kwalifikowane jako inne formy wygaśnięcia umowy o pracę, o jakich mowa w art. 1 ust. 1 akapicie drugim tej dyrektywy. Natomiast jeśli mimo przeprowadzenia przez pracodawcę jednostronnej zmiany warunków wynagradzania wobec znacznej liczby, a nawet wszystkich zatrudnionych pracowników, nie doszło do chociaż pięciu "prawdziwych" zwolnień, to jest tych wymienionych w art. 1 ust. 1 akapit pierwszy lit. a) dyrektywy 98/59, to nie może być mowy o zwolnieniu powodów w ramach zwolnień grupowych.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Zbigniew Korzeniowski (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Leszek Bielecki

SSN Krzysztof Staryk

w sprawie z powództwa M. D. Ś. przeciwko B. Spółce Akcyjnej z siedzibą w B. o sprostowanie świadectwa pracy i zapłatę, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 1 lipca 2020 r., skargi kasacyjnej powódki od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w B. z dnia 26 kwietnia 2018 r., sygn. akt VI Pa (...),

uchyla zaskarżony wyrok w punkcie 2. w stosunku do powódki M. D. Ś. i w tym zakresie przekazuje sprawę Sądowi Okręgowemu w B. do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Sąd Okręgowy w B. wyrokiem z 26 kwietnia 2018 r. oddalił apelację skarżącej powódki M. D. Ś. od wyroku Sądu Rejonowego w B. z 15 lutego 2018 r. w części oddalającej jej powództwo przeciwko B. S.A. w B. o nakazanie sprostowania świadectwa pracy przez wskazanie, iż stosunek pracy uległ rozwiązaniu przez zakład pracy za wypowiedzeniem na podstawie art. 42 § 3 k.p. w związku z art. 1 ustawy z 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunku pracy z przyczyn niedotyczących pracowników oraz o zasądzenie odprawy pieniężnej w kwocie 12.588,99 zł z odsetkami.

Pozwany pracodawca w styczniu 2017 r. wypowiedział ZUZP i w konsekwencji wręczył wypowiedzenia zmieniające warunki pracy i płacy wszystkim pracownikom w kraju. Powódka była zatrudniona od 10 września 1979 r., ostatnio jako kierownik działu zatrudnienia i administracji. Umowa o pracę uległa rozwiązaniu 31 lipca 2017 r. wobec nieprzyjęcia warunków pracy i płacy zaproponowanych w wypowiedzeniu zmieniającym z 18 kwietnia 2017 r.

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp
Powiązane dokumenty