Wyrok SN z dnia 9 maja 2019 r., sygn. I CSK 199/18
Dopuszczalne jest postanowienie umowne, w którym strony przewidziały wygaśnięcie stosunku umownego, jeżeli wygaśnie inny stosunek umowny. Takie postanowienie umowne stanowi warunek rozwiązujący w rozumieniu art. 89 k.c. i może podlegać wykładni na podstawie art. 65 § 2 k.c.
Teza od Redakcji
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Beata Janiszewska (przewodniczący)
SSN Marcin Krajewski
SSN Tomasz Szanciło (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa C. S. A. w W. przeciwko [...] Bank [...] S.A. w W. o zapłatę, po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Cywilnej w dniu 9 maja 2019 r., skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Apelacyjnego w [...] z dnia 13 listopada 2017 r., sygn. akt I ACa [...],
I. oddala skargę kasacyjną;
II. zasądza od [...] Bank [...] S.A. w W. na rzecz C. S.A. w W. kwotę 4.050 zł (cztery tysiące pięćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Powód C. S.A. w W. (dalej: C.) wniósł o zasądzenie od pozwanego Banku [...] S.A. w W. (wcześniej: [...] Bank [...] S.A. w W., dalej: Bank) kwoty 81.486,83 zł wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od wskazanych w pozwie kwot i dat oraz kosztów procesu według norm przepisanych.
W odpowiedzi na pozew pozwany Bank wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie od powoda kosztów procesu według norm przepisanych.
Wyrokiem z dnia 16 lipca 2015 r. Sąd Okręgowy w W. oddalił powództwo i zasądził od powoda na rzecz pozwanego kwotę 1.217 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.
Sąd Okręgowy ustalił, że strony łączyła stała współpraca w obszarze usług finansowych, w ramach której Bank udzielił powodowi trzech kredytów, w tym jeden został zaciągnięty w złotych polskich, drugi w euro, a trzeci dotyczył rachunku bieżącego. W dniu 28 września 2007 r. strony zawarły umowę ramową na transakcje walutowe, terminowe i pochodne, której przedmiotem było uregulowanie zasad zawierania i rozliczania transakcji. Zgodnie z załącznikiem F do tej umowy jedną z transakcji była Transakcja [...], przez zawarcie której strony zobowiązały się w okresie od dnia rozpoczęcia do dnia zakończenia do dokonania wymiany płatności odsetkowych w ten sposób, że Bank przekaże klientowi kwotę odsetek naliczonych w okresie odsetkowym od kwoty bazowej według stopy referencyjnej Banku, a klient przekaże Bankowi kwotę odsetek naliczonych w okresie odsetkowym od kwoty bazowej według stopy referencyjnej klienta. Stosownie do § 2 pkt 3 umowy ramowej, w celu wcześniejszego zakończenia i rozliczenia określonej transakcji lub jej określonej części, strony mogły zawrzeć Transakcję odwrotną w stosunku do takiej Transakcji. Strona, której wartość zobowiązań podlegających kompensacji w wyniku zawarcia Transakcji Zamykającej byłaby wyższa, zobowiązana była zapłacić drugiej stronie w dniu rozliczenia kwotę stanowiącą różnicę pomiędzy wartością jej zobowiązań a wartością zobowiązań drugiej strony. Gdyby kwoty zobowiązań byłby równe, żadna ze stron nie byłaby zobowiązana do płatności na rzecz drugiej, a zobowiązania stron ulegałyby wykonaniu przez wzajemną kompensację i wygasałyby. Każda strona oświadczyła i zapewniła, że zawierając każdą Transakcję, będzie opierała się wyłącznie na własnej analizie ryzyka związanego z taką Transakcją i nie będzie polegała w tym względzie na jakichkolwiek informacjach ani przewidywaniach pochodzących od drugiej strony. Przez zawarcie każdej Transakcji strona potwierdzała, że dokonała własnej analizy ryzyka związanego z tą Transakcją, rozumie to ryzyko i akceptuje je, oraz że druga strona nie działa w związku z taką Transakcją jako jej doradca. Zgodnie z § 2 pkt 6 zawarcie umowy ramowej nie stanowiło dla żadnej ze stron obowiązku zawarcia jakiejkolwiek Transakcji.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
