Postanowienie SN z dnia 18 kwietnia 2018 r., sygn. II PK 159/17
Pracodawca nie ma obowiązku sformułowania przyczyny wypowiedzenia w sposób jak najbardziej precyzyjny, szczegółowy i drobiazgowy, z powołaniem opisów wszystkich faktów i zdarzeń, dokumentów, ich dat oraz wskazaniem poszczególnych działań, czy zaniechań, składających się w ocenie pracodawcy na przyczynę uzasadniającą wypowiedzenie umowy o pracę zawartą na czas nieokreślony.
Teza od Redakcji
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Romualda Spyt
w sprawie z powództwa R. Ć. przeciwko P. w P. "R." Spółka Akcyjna z siedzibą w P. o odszkodowanie, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 18 kwietnia 2018 r., skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego w P. z dnia 1 lutego 2017 r., sygn. akt VIII Pa (...),
1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania;
2. zasądza od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 240 zł (dwieście czterdzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
P. w P. "R." Spółka Akcyjna z siedzibą w P. wniosła skargę kasacyjną od wyroku Sądu Okręgowego w P. z dnia 1 lutego 2017 r.
Zaskarżonemu wyrokowi zarzucono naruszenie prawa materialnego, a w szczególności błędną wykładnię art. 30 § 4 k.p., przez przyjęcie, że wskazanie przez pozwaną w piśmie wypowiadającym umowę o pracę jako przyczyny wypowiedzenia "braku zaufania" nie stanowi wskazania przyczyny wypowiedzenia umowy o pracę, a także naruszenie przepisów postępowania, które miało istotny wpływ na treść orzeczenia, a w szczególności naruszenie: art. 382 k.p.c. w związku z art. 228 § 2 k.p.c, przez zakwestionowanie ustaleń Sądu Rejonowego w zakresie istotnym dla rozstrzygania sprawy i przyjęcie, że bezsporna okoliczność, że powód i obecny prezes zarządu zasiadali w zarządzie Spółki w 2010 r. i powód podjął wobec F. R., obecnego prezesa, decyzję kadrową o rozwiązaniu umowy o pracę w trybie natychmiastowym, która została przez sąd pracy uznana za bezzasadną, jest okolicznością znaną powodowi i nie uzasadnia braku zaufania, mimo nieprzeprowadzenia przez Sąd odwoławczy dowodu z akt sprawy V P (...), które Sądowi pierwszej instancji były znane z urzędu; art. 382 k.p.c, przez poczynienie przez Sąd drugiej instancji ustaleń odmiennych niż Sąd pierwszej instancji ustaleń, mimo braku przeprowadzenia dowodów przez Sąd drugiej instancji na okoliczności, które Sądowi pierwszej instancji znane były z urzędu; art. 386 § 4 k.p.c, przez brak uznania przez Sąd odwoławczy, że Sąd pierwszej instancji nie rozpoznał istoty sprawy, co skutkować powinno uchyleniem zaskarżonego wyroku; art. 391 § 1 k.p.c. w związku z art. 328 k.p.c, przez nienależyte uzasadnienie kwestionowanego rozstrzygnięcia przede wszystkim w zakresie podstaw ustaleń dokonanych przez Sąd drugiej instancji.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
