07.12.2017 Kadry i płace

Wyrok SN z dnia 7 grudnia 2017 r., sygn. I PK 336/16

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Małgorzata Wrębiakowska-Marzec (przewodniczący)

SSN Zbigniew Myszka (sprawozdawca)

SSN Maciej Pacuda

w sprawie z powództwa M.O. przeciwko C. Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w [...] o przywrócenie do pracy i wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 7 grudnia 2017 r., skargi kasacyjnej powódki od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w [...] z dnia 12 lipca 2016 r.,

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi Okręgowemu w [...] do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Sąd Okręgowy w [...] V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych wyrokiem z dnia 12 lipca 2016 r. po rozpoznaniu apelacji strony pozwanej C. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w [...] do wyroku Sądu Rejonowego w [...] z dnia 1 lutego 2016 r. przywracającego M.O. do pracy na poprzednich warunkach i zasądzającego kwotę 4.370 zł wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy, zmienił zaskarżony wyrok i oddalił powództwo.

W sprawie tej ustalono, że powódka zatrudniona była u pozwanego pracodawcy od 15 listopada 2006 r., ostatnio na stanowisku specjalisty do spraw personalnych w dziale "Biura Zarządu". Od początku zatrudnienia w pozwanej spółce powódka zajmowała się naliczaniem płac, początkowo w dziale księgowości, w którym jej bezpośrednią przełożoną była główna księgowa. Od 1 kwietnia 2012 r. płace zostały wyodrębnione z działu księgowości i przeniesione do działu "Biura Zarządu", w którym bezpośrednią przełożoną powódki była kierownik biura D. N.

W pozwanej spółce obowiązuje Zakładowy Układ Zbiorowy Pracy (zuzp) z dnia 17 listopada 1995 r., który w § 13 przewidywał dodatkowe wynagrodzenie za pracę w warunkach szkodliwych dla zdrowia, szczególnie uciążliwych lub niebezpiecznych, a wysokość tego dodatku określał załączniki nr 2. Ten załącznik przewidywał dodatek za prace niebezpieczne na poziomie 50% stawki godzinowej wynikającej z najniższego wynagrodzenia. Powódka od początku zatrudnienia naliczała pracownikom dodatek za prace niebezpieczne w takiej wysokości. W lutym 2015 r. prezes pozwanej spółki w ramach projektu ujednolicania zasad wynagradzania zlecił pracownicy płac S. S. sporządzenie zestawienia o dodatkowych składnikach wynagrodzeń wypłacanych w firmie oraz ich wysokości. W sporządzonym zestawieniu wpisano dodatek za prace niebezpieczne w wysokości 30%, a S. S. poinformowała powódkę, że błędnie wprowadza dodatek niebezpieczny w wysokości 50% zamiast 30%. Powódka była tą informacją zdziwiona, ponieważ nikt jej nie przekazywał, aby zmienił się zuzp, tym niemniej informację przekazaną jej przez S. S. wraz z tekstem jednolitym zuzp spółki, potraktowała jako polecenie zarządu i wprowadziła w marcu 2015 r. do systemu zmianę wysokości dodatku na 30%, po sprawdzeniu w tekście jednolitym zuzp, że w załączniku 2 jest postanowienie o 30% dodatku za pracę w warunkach niebezpiecznych. Pod koniec kwietnia 2015 r. powódka rozmawiała ze swoją bezpośrednią przełożoną, którą poinformowała o zaistniałej sytuacji oraz dokonanej zmianie w systemie płacowym dodatku "niebezpiecznego" z 50% na 30%, pytała również jak ostatecznie ma tę sprawę załatwić, czy zmienił się w tym zakresie zuzp i co ma pozostać w systemie, na co nie uzyskała konkretnej odpowiedzi poza słowami "zostaw, zostaw". List płac sporządzanych przez powódkę nikt nie kontrolował, w tym jej bezpośrednia przełożona, gdyż "się na tym nie zna", ani prezes pozwanej przed ich podpisaniem. W tym zakresie powódka "była zdana wyłącznie na swoje umiejętności, samodzielnie wprowadzała wszelkie zmiany do systemu płacowego i sporządzała wszelkie deklaracje". W marcu 2015 r. prezes pozwanej spółki rozpoczął rozmowy ze związkami zawodowymi na temat likwidacji dodatków za prace w warunkach szkodliwych, uciążliwych i niebezpiecznych, które nie zgadzały się ze sposobem naliczania tych dodatków, tj. od minimalnego wynagrodzenia (1750 zł w 2015 r.), czy też od najniższego wynagrodzenia za pracę (760 zł niezmiennie od 2002 r.).

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp
Powiązane dokumenty