Wyrok SN z dnia 16 maja 2017 r., sygn. II PK 90/16
1. Uregulowanie kwestii wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy w art. 47 k.p. wyłącza możliwość dochodzenia dodatkowego odszkodowania na podstawie Kodeksu cywilnego (art. 415 k.c. w związku z art. 300 k.p.
2. Odpowiedzialność pracodawcy na podstawie art. 415 k.c. jest możliwa jedynie w przypadku szczególnie kwalifikowanego zachowania pracodawcy polegającego na zamierzonym (umyślnym) naruszeniu przepisów o rozwiązywaniu umów o pracę bez wypowiedzenia; pracownik jest wówczas obowiązany wykazać wszystkie przesłanki odpowiedzialności pracodawcy wynikające z art. 415 k.c.
Teza od Redakcji
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jerzy Kuźniar (przewodniczący)
SSN Beata Gudowska
SSN Małgorzata Wrębiakowska-Marzec (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa E.K. przeciwko Politechnice [...] przy udziale zainteresowanego Ogólnopolskiego Akademickiego Związku Zawodowego w Warszawie o zapłatę, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 16 maja 2017 r., skargi kasacyjnej powódki od wyroku Sądu Apelacyjnego [... ] z dnia 28 kwietnia 2015 r., sygn. akt III APa .../15,
I. oddala skargę kasacyjną,
II. przyznaje adw. A. K. od Skarbu Państwa (Sądu Apelacyjnego [...]) tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w postępowaniu kasacyjnym kwotę 3600 (trzy tysiące sześćset) zł powiększoną o stawkę podatku od towarów i usług.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 11 grudnia 2012 r. Sąd Apelacyjny [...] uchylił wyrok Sądu Okręgowego [...] z dnia 30 lipca 2012 r. w części oddalającej powództwo E.K. przeciwko Politechnice [...] o odszkodowanie z art. 18 k.p. w kwocie 200.000 zł, wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych w kwocie 293,13 zł oraz dodatkowe wynagrodzenie roczne za 2010 r. w kwocie 4.783,80 zł i w tym zakresie przekazał sprawę Sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania celem poczynienia ustaleń w zakresie wyjaśnienia, czy powódka faktycznie otrzymywała zaniżone wynagrodzenie, porównania go z wynagrodzeniami wskazanych pracowników mieszczącymi się w tej samej kategorii zaszeregowania, ustalenia przyczyn nieprzyznawania powódce premii uznaniowej, wyjaśnienia kwestii odpracowywania przez powódkę prywatnych wyjść w godzinach pracy, w tym systemu czasu pracy, w jakim powódka była zatrudniona i obowiązującego ją okresu rozliczeniowego oraz rozstrzygnięcia o żądaniu zasądzenia dodatkowego wynagrodzenia rocznego na podstawie art. 3 ust. 3 pkt 4c w związku z art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 12 grudnia 1997 r. o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym dla pracowników jednostek sfery budżetowej.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
