Wyrok SN z dnia 28 listopada 2016 r., sygn. II PK 238/15
1. Incydentalne korzystanie z zastępcy nie przesądza o niezachowaniu zasady osobistego świadczenia pracy, a zwłaszcza, gdy zmiana taka nie jest akceptowana przez pracodawcę.
2. Mimo iż strony nie ustaliły w umowie o pracę dopuszczalnej liczby godzin pracy ponad określony w umowie o pracę wymiar czasu pracy, których przekroczenie uprawnia pracownika zatrudnionego w niepełnym wymiarze czasu pracy do dodatku do wynagrodzenia, o którym mowa w art. 151 1 § 1 k.p., to nie pozbawia to pracownika normalnego wynagrodzenia za przepracowane godziny ponad obowiązujący go w umowie wymiar czasu pracy.
Teza od Redakcji
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jerzy Kuźniar (przewodniczący)
SSN Jolanta Frańczak (sprawozdawca)
SSN Beata Gudowska
w sprawie z powództwa J.Ż. przeciwko J.K. o wynagrodzenie za pracę za godziny nadliczbowe oraz dodatek za pracę w godzinach nocnych, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 28 listopada 2016 r., skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Okręgowego w S. z dnia 28 listopada 2014 r., sygn. akt V Pa .../14,
uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi Okręgowemu w S. do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Sąd Rejonowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w S. wyrokiem z dnia 15 lipca 2014 r. oddalił powództwo J.Ż. przeciwko J.K. o wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych oraz w porze nocnej (pkt 1), zasądził od Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w S. na rzecz radcy prawnego Ł. R. kwotę 1.800 zł tytułem kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu (pkt 2) oraz zasądził od powoda na rzecz pozwanego kwotę 100 zł tytułem kosztów procesu, odstępując od obciążenia powoda kosztami procesu i kosztami sadowymi w pozostałym zakresie (pkt 3).
Sąd Rejonowy ustalił, że powód był zatrudniony przez pozwanego, prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą Pijalnia Piwa i Wina "Z." od dnia 1 listopada 2001 r. do dnia 31 grudnia 2007 r. na podstawie kolejnych umów o pracę na czas określony oraz od dnia 1 stycznia 2008 r. na podstawie umowy o pracę czas nieokreślony na stanowisku dozorcy obiektu w wymiarze 1/4 etatu. Umowa o pracę nie zawierała ustalenia dopuszczalnej liczby godzin pracy ponad określony w umowie wymiar czasu pracy, których przekroczenie uprawnia pracownika, oprócz normalnego wynagrodzenia, do dodatku za pracę w godzinach nadliczbowych. Pozwany poza prowadzeniem pijalni piwa, zarządzał ogrodzonym targowiskiem o nazwie Hala W., gdzie pracował powód jako dozorca. Pijalnia mieściła się na terenie H. i była otwarta do godziny 20.00. Pozwany przy jednej z trzech bram wjazdu na plac targowy postawił stróżówkę wyposażoną w instalację grzewczą i telewizor, pokrywał koszty elektrycznego ogrzewania stróżówki. Do obowiązków dozorców należało zamykanie bram o godzinie 18.00 i otwieranie o godzinie 6.00 następnego dnia, zapalanie i gaszenie latarni oświetlających plac, dozorowanie Hali w porze nocnej, wpuszczanie w porze nocnej dostawców i kupców na teren placu targowego. Powód pracował co trzeci dzień od godziny 18.00 do godziny 7.00, przy czym w soboty od godziny 16.00 do godziny 7.00 w niedzielę. Od stycznia 2009 r. powód kwitował odbiór wynagrodzenia za pracę w kwocie 350 zł brutto miesięcznie. Pracodawca zatrudniał trzech pracowników na stanowisku dozorcy z uwagi na potrzebny im czas odpoczynku. Oświadczeniem z dnia 26 września 2011 r. pozwany rozwiązał z powodem umowę o pracę z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia, który upłynął w dniu 31 grudnia 2011 r. Jako przyczynę podał zmniejszenie zatrudnienia z przyczyn ekonomicznych zakładu pracy. W związku ze skargą powoda Państwowa Inspekcja Pracy stwierdziła naruszenia przez pozwanego przepisów Kodeksu pracy, w tym nieprowadzenie ewidencji czasu pracy. Odnośnie czasu pracy Państwowa Inspekcja Pracy ustaliła, że powód pracował w wymiarze 1/2 etatu. Pismem z dnia 20 lutego 2012 r. powód wezwał pozwanego do zapłaty zaległego wynagrodzenia związanego ze świadczoną pracą w okresie od dnia 1 listopada 2001 r. do dnia 31 grudnia 2011 r. w kwocie 30.000 zł. W okresie od dnia 1 kwietnia 2009 r. do dnia 31 marca 2011 r. normalne wynagrodzenie za pracę powoda w godzinach nadliczbowych stanowiło 16.314,36 zł, dodatek za pracę w godzinach nadliczbowych 8.737,40 zł, dodatek za pracę w porze nocnej 3.195,39 zł. W czasie zatrudnienia u pozwanego, powód pracował także przez dwa lata w godzinach od 7.00 do 16.00 jako instruktor nauki jazdy w Ośrodku Szkolenia, zarabiając około 1.500 zł netto.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
