28.06.2016 Kadry i płace

Wyrok SN z dnia 28 czerwca 2016 r., sygn. II PK 163/15

Rozwiązanie umowy o pracę w trybie art. 52 k.p., jako nadzwyczajny sposób rozwiązania stosunku pracy i najbardziej dotkliwy dla pracownika, powinno być stosowane przez pracodawcę wyjątkowo i z ostrożnością. Musi ono być uzasadnione szczególnymi okolicznościami, które w zakresie winy pracownika polegają na jego złej woli lub rażącym niedbalstwie.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jerzy Kuźniar (przewodniczący)

SSN Jolanta Frańczak (sprawozdawca)

SSN Jolanta Strusińska-Żukowska

w sprawie z powództwa R. K. przeciwko D. Spółce z o.o. w Ż. o zapłatę odszkodowania, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 28 czerwca 2016 r., skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego w Z. z dnia 30 grudnia 2014 r.,

1. oddala skargę kasacyjną,

2. zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Sąd Rejonowy - Sąd Pracy w Ż. wyrokiem z dnia 16 września 2014 r. oddalił powództwo R. K. przeciwko stronie pozwanej "D." Spółce z o.o. (dalej jako Spółka) o odszkodowanie za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika.

Sąd Rejonowy ustalił, że powód był zatrudniony w pozwanej Spółce w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku kierowcy samochodu ciężarowego na podstawie umowy o pracę na czas określony zawartej od dnia 17 października 2010 r. do dnia 16 października 2012 r. Strony już wcześniej łączyła umowa o pracę, która została wypowiedziana przez pozwaną między innymi z uwagi na nadmierne zużycia paliwa przez powoda. Wobec tego powód, podejmując ponownie zatrudnienie, został poinformowany o konsekwencjach wynikających z tego tytułu. Na ten temat były z nim prowadzone rozmowy, zarówno podczas jednego, jaki drugiego zatrudnienia. Pozwana dokonała analizy zużycia paliwa w okresie od dnia 5 września 2011 r. do dnia 21 stycznia 2012 r, stwierdzając, że różnica pomiędzy paliwem zatankowanym przez powoda a zużytym stanowi 1037 litrów. Z zestawienia danych dotyczących zużycia paliwa przez kierowców wykonujących podróże służbowe tymi samymi pojazdami i w tym samym okresie wynikało, że tylko powód wyróżniał się drastycznie spośród kierowców prowadzących te same pojazdy. W tej sytuacji w dniu 27 stycznia 2012 r. pozwana rozwiązała umowę o pracę z powodem podając jako przyczynę ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych polegające na spowodowaniu wysokich strat po stronie pracodawcy przez regularne doprowadzanie do ubytków tankowanego paliwa i przytaczając okoliczności, które uzasadniały tak postawiony zarzut.

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp
Powiązane dokumenty