Wyrok SN z dnia 24 maja 2016 r., sygn. I PK 42/16
Art. 9 § 1 k.p. statuując wykaz źródeł prawa pracy i zamieszczając w nim "inne porozumienia zbiorowe", nie wylicza poszczególnych kategorii tychże porozumień, stąd w doktrynie przyjmuje się, że katalog ten ma charakter otwarty. Nadanie innemu porozumieniu zbiorowemu statusu normatywnego wymaga jednak kumulatywnego spełnienia dwóch przesłanek: ustawowego oparcia dla takiego porozumienia oraz uregulowania w nim praw i obowiązków stron stosunku pracy. Od dokonania tej oceny zależy ustalenie, czy dany akt, z którego strona wywodzi roszczenia, ma charakter normatywny (zawiera przepisy prawa pracy stanowiące prawo materialne), czy też jedynie obligacyjny (ustala tylko wzajemne obowiązki jego stron), a także w jaki sposób może dojść do jego rozwiązania oraz czy jego postanowienia będą inkorporowanie do indywidualnych umów o pracę.
Teza od Redakcji
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jolanta Franczak (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Zbigniew Myszka
SSN Piotr Prusinowski
w sprawie z powództwa K. C., P. L. i K. P. przeciwko Samodzielnemu Publicznemu Szpitalowi Klinicznemu Nr [...] w K. o uznanie wypowiedzenia warunków umowy o pracę za bezskuteczne, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 24 maja 2016 r., skarg kasacyjnych powodów od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w K. z dnia 17 czerwca 2014 r.,
uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi Okręgowemu w K. do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Sąd Rejonowy w K. wyrokiem z dnia 5 grudnia 2013 r. oddalił powództwo K. C., P. L. i K. P. przeciwko Samodzielnemu Publicznemu Szpitalowi Klinicznemu Nr
[...] w K. (dalej jako: Szpital) o uznanie wypowiedzenia warunków umowy o pracę w części dotyczącej wysokości wynagrodzenia zasadniczego za bezskuteczne.
Sąd Rejonowy ustalił, że powodowie są zatrudnieni w pozwanym Szpitalu na podstawie umów o pracę na czas nieokreślony w niepełnym wymiarze czasu pracy na stanowiskach starszego asystenta. W dniu 28 grudnia 2007 r. pozwany Szpital zawarł z Oddziałem Terenowym Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Lekarzy w K. (dalej jako: OT OZZL) Porozumienie w sprawie podwyżki wynagrodzeń lekarzy (dalej jako: Porozumienie). W § 3 Porozumienia strony ustaliły wzrost wynagrodzenia zasadniczego dla lekarzy z II stopniem specjalizacji począwszy od dnia 1 stycznia 2009 r. do wysokości dwukrotności przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw bez wypłat nagród z zysku (PMWP), od dnia 1 lipca 2009 r. w wysokości 2,5 x PMWP, od dnia 31 października 2009 r. w wysokości 3 x PMWP; lekarzy z I stopniem specjalizacji począwszy od dnia 1 stycznia 2009 r. do wysokości 1,75 przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw bez wypłat nagród z zysku (PMWP), od dnia 1 lipca 2009 r. w wysokości 2,25 x PMWP, od dnia 31 października 2009 r. w wysokości 2,5 x PMWP; lekarzy bez specjalizacji począwszy od dnia 1 stycznia 2009 r. do wysokości 1,5 przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw bez wypłat nagród z zysku (PMWP), od dnia 1 lipca 2009 r. w wysokości 1,75 x PMWP, od dnia 31 października 2009 r. w wysokości 2,0 x PMWP. W § 4 Porozumienia zawarto zastrzeżenie, że Szpital nie obniży wynagrodzenia zasadniczego lekarzy podwyższonego Porozumieniem, jeżeli sytuacja kadrowa Szpitala nie będzie wymagała od nich pracy w godzinach nadliczbowych.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
