13.01.2016 Kadry i płace

Wyrok SN z dnia 13 stycznia 2016 r., sygn. II PK 302/14

Odszkodowanie z art. 611 k.p. nie jest uwarunkowane powstaniem szkody po stronie pracodawcy.

Biuletyn SN Izby Pracy Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych nr 3/2016

Odszkodowanie uregulowane w art. 611 k.p. nie jest odszkodowaniem sensu stricto, mającym na celu wyrównanie szkody wyrządzonej pracodawcy przez bezprawne rozwiązanie przez pracownika umowy o pracę bez wypowiedzenia. Jest ono sui generis świadczeniem majątkowym, pełniącym funkcję sankcji ("ustawowej kary pieniężnej") wobec pracownika za bezprawne działanie, a w pewnych tylko sytuacjach de facto także funkcję odszkodowania lub zadośćuczynienia. Nie ma zatem żadnych podstaw, aby przez art. 300 k.p. sięgać do przepisów prawa cywilnego regulujących zasady odpowiedzialności odszkodowawczej.

Teza od Redakcji

SSN Jerzy Kuźniar (przewodniczący)

SSN Zbigniew Myszka

SSN Romualda Spyt (sprawozdawca)

w sprawie z powództwa I. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w L. przeciwko P. P. o odszkodowanie, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 13 stycznia 2016 r., skargi kasacyjnej pozwanego od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w L. z dnia 8 maja 2014 r.,

1. oddala skargę kasacyjną,

2. zasądza od pozwanego na rzecz strony powodowej kwotę 120 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 21 stycznia 2014 r. Sąd Rejonowy w L. zasądził od pozwanego P. P. na rzecz strony powodowej I. Spółki z o.o. w L. odszkodowanie w kwocie 10.651,29 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 22 czerwca 2013 r. do dnia zapłaty, oddalając powództwo w pozostałym zakresie.

Sąd pierwszej instancji ustalił, że w dniu 2 maja 2013 r. pozwany złożył oświadczenie o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia na podstawie art. 55 § 1 k.p. z powodu ciężkiego naruszenia przez pracodawcę podstawowych obowiązków pracowniczych ze względu na: niewypłacanie części wynagrodzenia w dniu 9 października 2012 r. w kwocie 1.261 zł, o czym pozwany dowiedział się w lutym 2013 r. od pracownika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, odmowę, pomimo wielu próśb, udzielenia przez pracodawcę w 2013 r. informacji, co stało się z pieniędzmi, odmowę udzielenia planowanego urlopu w latach 2012-2013, odmowę udzielenia urlopu w 2013 r. na planowaną rehabilitację pozwanego; nieawansowanie pozwanego na wyższe stanowisko służbowe; niewypłacenie w grudniu 2012 r. premii rocznej za 2012 r., pomimo wypracowania większej ilości nadgodzin niż inny pracownik.

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp
Powiązane dokumenty