Wyrok SN z dnia 17 grudnia 2014 r., sygn. III CSK 267/13
Pełnomocnictwo jako oświadczenie woli mocodawcy podlega wykładni, ale za pomocą reguł wskazanych w art. 65 § 1 k.c. nie można uzupełniać pełnomocnictwa o treści, jakie z niego nie wynikają, takie zabiegi naruszałyby bowiem pewność obrotu prawnego i mogły zagrażać interesom mocodawców oraz innych uczestników obrotu prawnego.
Teza od Redakcji
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Agnieszka Piotrowska (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Antoni Górski
SSN Grzegorz Misiurek
w sprawie z powództwa K. P. przeciwko F. sp. z o.o. w W. o zapłatę, po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Cywilnej w dniu 3 grudnia 2014 r., skargi kasacyjnej powódki od wyroku Sądu Apelacyjnego w (...) z dnia 24 stycznia 2013 r., sygn. akt I ACa (...),
uchyla zaskarżony wyrok w części uwzględniającej apelację pozwanego (punkt 1 podpunkt II, III i IV), w punkcie 2 w części oddalającej apelację powódki i w punkcie 3 orzekającym o kosztach postępowania apelacyjnego i sprawę przekazuje w tej części Sądowi Apelacyjnemu w (...) do ponownego rozpoznania i rozstrzygnięcia o kosztach postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 18 maja 2012 roku Sąd Okręgowy w N. zasądził od strony pozwanej- F. spółki z o.o. w W. na rzecz powódki K. P. kwotę 251.554,28 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 15 maja 2005 r. do dnia zapłaty tytułem wynagrodzenia za bezumowne korzystanie przez pozwaną Spółkę z bliżej opisanej w pozwie nieruchomości położonej w Z., oddalił powództwo w pozostałej części i orzekł o kosztach procesu.
Rozstrzygnięcie to zapadło na tle następujących ustaleń faktycznych i wypływających z nich wniosków. Położona w Z. nieruchomość, składająca się z działek ewidencyjnych oznaczonych numerami 23/1, 23/2 i 20 o łącznej powierzchni 1,3001 ha, objęta księgą wieczystą Kw nr (...) prowadzoną przez Sąd Rejonowy w Z. stanowi aktualnie własność powódki K. P. Na działce nr 23/1 znajduje się trzykondygnacyjny drewniany budynek o charakterze pensjonatowym o nazwie "B.". Nieruchomość tę nabył w latach trzydziestych dwudziestego wieku generał K. S., który po drugiej wojnie światowej nie powrócił do Polski, lecz jako osoba represjonowana przez ówczesne władze polityczne zmuszony był pozostać z rodziną za granicą. Nieruchomość została uznana za majątek opuszczony w rozumieniu przepisów dekretu z dnia 8 marca 1946 r. o majątkach opuszczonych i poniemieckich (Dz. U. nr 13 poz. 87) i w dniu 3 listopada 1948 roku przekazana przez Zarząd Główny ZZPP F. CRZZ w użytkowanie. W dniu 31 października 1950 r. Rejonowy Urząd Likwidacyjny na podstawie zarządzenia Okręgowego Urzędu Likwidacyjnego w K. z dnia 11 września 1950 r. przekazał przedmiotową nieruchomość F. przy CRZZ w zarząd i użytkowanie w trybie art. 12 dekretu z dnia 8 marca 1946 r. o majątkach opuszczonych i poniemieckich. W protokole zdawczo -odbiorczym odnotowano, że jej właścicielem jest gen. K. S., a majątek stanowi mienie opuszczone; zastrzeżono, iż do przekazywanego mienia mają zastosowanie przepisy art. 14 i 34 dekretu. Pismem z dnia 4 lutego 1966 r. Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Z. potwierdziło użytkowanie tej nieruchomości przez F.. Nieruchomością władał nieprzerwanie najpierw F., a następnie pozwana - F. spółka z o.o. z siedzibą w W., zawiązana aktem notarialnym z dnia 25 lipca 1997 roku, która na podstawie art. 7 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 9 maja 1997 roku o zmianie ustawy o związkach zawodowych i niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 82, poz. 518) przejęła przedsiębiorstwo zlikwidowanego F. jako aport wniesiony do pozwanej Spółki przez Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
