Wyrok SN z dnia 15 grudnia 2010 r., sygn. II PK 138/10
Przygotowania do podjęcia działalności konkurencyjnej nie mogło być jeszcze w tym czasie kwalifikowane jako ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych. Dlatego bezzasadny jest zarzut naruszenia art. 52 § 1 pkt 1 k.p. (w związku z art. 100 § 2 pkt 4 i art. 1011 § 1 k.p.).
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jolanta Strusińska-Żukowska (przewodniczący)
SSN Bogusław Cudowski
SSN Józef Iwulski (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa Marii F.
przeciwko M. Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka Doradztwa Podatkowego w W.
o odszkodowanie za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 15 grudnia 2010 r.,
skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego w W.
z dnia 10 lutego 2010 r.,
oddala skargę kasacyjną.
UZASADNIENIE
Wyrokiem z dnia 28 kwietnia 2009 r., Sąd Rejonowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w W. zasądził od strony pozwanej M. Spółki z o.o. Spółki Doradztwa Podatkowego w W. na rzecz powódki Marii F. kwotę 27.000 zł tytułem odszkodowania za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę oraz kwotę 1.817 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.
Sąd Rejonowy ustalił, że powódka była zatrudniona w pozwanej Spółce od 10 czerwca 1997 r. Zgodnie z umową o pracę każde świadczenie pracy przez powódkę na rzecz innych podmiotów wymagało uprzedniej zgody pracodawcy, przy czym taka zgoda powinna być udzielona, jeśli dodatkowa praca nie kolidowałaby z jakością pracy świadczonej na rzecz pracodawcy lub jeśli nie spowodowałaby naruszenia interesów pracodawcy. Do zadań powódki należało między innymi prowadzenie rozliczeń wynagrodzeń członków zarządu i rady nadzorczej spółki H. S.A., na rzecz której pozwana Spółka świadczyła usługi doradztwa podatkowego. Praca powódki w tym zakresie nie przekraczała dziesięciu godzin miesięcznie. Umowa o świadczenie usług doradztwa podatkowego pomiędzy pozwaną Spółką a H. S.A. została rozwiązana z dniem 10 września 2006 r. i jej definitywne rozliczenie nastąpiło najpóźniej 18 października 2006 r. Obsługę podatkowo-księgową H. S.A. przejęła Kancelaria Radców Prawnych i Adwokatów N. W okresie wakacji powódka negocjowała podjęcie współpracy z Kancelarią N.. Po dniu 18 października 2006 r. powódka kontaktowała się ze spółką H. S.A., używając telefonu służbowego i prywatnego telefonu komórkowego. Na 20 rozmów wykonanych przez nią z telefonu służbowego w okresie od 24 do 27 października 2006 r. 12 rozmów nie przekraczało 30 sekund. W dniu 2 września 2006 r. powódka zarejestrowała własną działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług rachunkowo-księgowych oraz doradztwa gospodarczego pod nazwą Kancelaria Doradztwa Podatkowego. Dnia 3 października 2006 r. powódka w rozmowie z prezesem zarządu pozwanej Spółki poinformowała go o zarejestrowaniu własnej działalności gospodarczej i o zamiarze dalszego obsługiwania spółki H. S.A. Powołała się przy tym na to, że została jej złożona propozycja takiej współpracy. W toku tej rozmowy prezes oświadczył, że łączenie tych dwóch rodzajów aktywności zawodowej nie będzie możliwe, dlatego zasugerował powódce pisemne poinformowanie Spółki o podjęciu takiej działalności. Pismem z dnia 11 października 2006 r. powódka poinformowała pozwaną, że od października 2006 r. w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej będzie świadczyć usługi na rzecz innego podmiotu, co w jej przekonaniu nie powinno kolidować z jakością pracy świadczonej na rzecz pracodawcy. Na to zawiadomienie powódka nie otrzymała żadnej odpowiedzi ze strony pozwanej Spółki. W dniu 8 listopada 2006 r. powódka podpisała z Kancelarią Radców Prawnych i Adwokatów N. umowę o świadczenie usług rachunkowo-księgowych a pierwszą fakturę wystawiła w dniu 24 listopada 2006 r. Pierwsze pełnomocnictwa związane z realizacją zadań na rzecz Kancelarii Radców Prawnych i Adwokatów N. powódka otrzymała w dniu 27 października 2006 r. o godzinie 10.46. W dniu 27 października 2006 r. (piątek) prokurent pozwanej Spółki, około godziny 10.00 spotkała powódkę, która oznajmiła, że udaje się do banku. W związku z tym, że 27 października 2006 r. był terminem, w którym należało dokonać płatności na rzecz spółki H. S.A., prokurent była pewna, że wyjście powódki wiąże się ze złożeniem polecenia przelewów wynagrodzeń na rzecz spółki H. S.A. W dniu 27 października 2006 r. pracodawca rozwiązał z powódką umowę o pracę bez wypowiedzenia, jako przyczynę wskazując ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych, polegające na tym, że bez uzyskania uprzedniej zgody pracodawcy wynikającej z § 4 umowy o pracę, świadczy usługi na rzecz innych podmiotów i te usługi są tożsame z usługami świadczonymi przez pracodawcę a takie zachowanie stanowi naruszenie istotnych interesów pracodawcy.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
