Wyrok SN z dnia 22 czerwca 2010 r., sygn. I PK 38/10
1. Skoro odszkodowanie przewidziane przez art. 58 k.p. zawiera w sobie elementy kompensaty szkody poniesionej przez pracownika w związku z utratą pracy (limitowanej do wynagrodzenia za okres wypowiedzenia), to odpowiedzialności pracodawcy za szkodę wykraczającą poza tę granicę nie może uzasadniać samo pozostawanie pracownika bez pracy przez dłuższy okres niż okres wypowiedzenia umowy o pracę.
2. Odszkodowanie uzyskane przez pracownika na podstawie art. 58 k.p. podlega zaliczeniu na poczet roszczenia odszkodowawczego dochodzonego w oparciu o przepisy Kodeksu cywilnego.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Teresa Flemming-Kulesza (przewodniczący)
SSN Roman Kuczyński
SSN Jolanta Strusińska-Żukowska (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa Andrzeja J.
przeciwko "A." Stowarzyszeniu Pomocy Poszkodowanym w Wypadkach i Kolizjach Drogowych w W.
o odszkodowanie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 22 czerwca 2010 r.,
skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w B.
z dnia 28 października 2009 r.,
oddala skargę kasacyjną, nie obciążając powoda kosztami postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Powód Andrzej J. wystąpił z powództwem przeciwko „A.” Stowarzyszeniu Pomocy Osobom Poszkodowanym w Wypadkach i Kolizjach Drogowych w W., żądając zasądzenia kwoty 39.000 zł tytułem odszkodowania w związku z niezgodnym z prawem rozwiązaniem umowy o pracę bez wypowiedzenia z jego winy.
Sąd Rejonowy - Sąd Pracy w B. ustalił, że Andrzej J. był zatrudniony w pozwanym stowarzyszeniu w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku dyrektora biura w B. w okresie od 1 lutego 2002 r. na podstawie umowy o pracę na czas próbny, następnie od 1 maja 2002 r. na czas określony, a od 1 maja 2003 r. na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony, uzyskując w ostatnim okresie wynagrodzenie w wysokości 3.000 zł miesięcznie. Pismem z dnia 18 lipca 2005 r., doręczonym powodowi w dniu 19 lipca 2005 r., rozwiązano z nim umowę o pracę bez wypowiedzenia z powodu ciężkiego naruszenia obowiązków pracowniczych. Pozwany pracodawca zarzucił powodowi, że wbrew poleceniu prezesa zarządu samowolnie dokonywał operacji przelewów bankowych z konta firmowego i samowolnie ze zgromadzonych środków stowarzyszenia pokrył swoje koszty szkolenia na mediatora, dokonując w tym celu przelewu na kwotę 1.240 zł, a ponadto w godzinach pracy prowadził zlecone przez sądy mediacje, nie informując o tym pracodawcy i jednocześnie wyłudzając od pracodawcy nienależne diety za delegacje służbowe, a także samowolnie dysponował środkami stowarzyszenia, wystawiając sobie delegacje i pobierając z tego tytułu środki. Powód odwołał się od powyższej decyzji pracodawcy, żądając przywrócenia do pracy i zasądzenia wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy w wysokości trzymiesięcznego wynagrodzenia. Wyrokiem z dnia 22 marca 2006 r. Sąd Rejonowy - Sąd Pracy w B. oddalił powództwo, który to wyrok na skutek apelacji powoda Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w B. wyrokiem z dnia 30 czerwca 2006 r. uchylił i przekazał sprawę Sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania. Po ponownym rozpoznaniu sprawy, Sąd Rejonowy wyrokiem z dnia 27 czerwca 2007 r. przywrócił powoda do pracy i zasądził na jego rzecz kwotę 3.000 zł pod warunkiem podjęcia przez niego pracy, a Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w B., na skutek apelacji pozwanego, wyrokiem z dnia 25 lutego 2008 r., zmienił wyrok Sądu pierwszej instancji i zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 9.000 zł tytułem odszkodowania, oddalając apelację w pozostałym zakresie.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
