Wyrok SN z dnia 5 maja 2010 r., sygn. II PK 343/09
Jeżeli mimo niezdolności do pracy pracownik nadal wykonuje pracę - to czas pozostawania w pracy nie może być rozumiany jako usprawiedliwiona nieobecność w pracy chroniona art. 41 k.p. Okres ochronny przewidywany w art. 41 k.p. rozpoczyna się z chwilą powstania przesłanki zakazu wypowiedzenia, tj. nieobecności pracownika w pracy z powodu choroby czyniącej go niezdolnym do pracy lub zaprzestania świadczenia pracy z tej samej przyczyny.
Brak jest uzasadnienia dla rozciągnięcia ochrony prawnej przewidzianej w art. 41 k.p. również na okres niezdolności do pracy, w którym pracownik jest obecny w pracy, mimo że okres ten został następnie objęty zwolnieniem lekarskim, czy też świadczeniem rehabilitacyjnym.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Zbigniew Myszka (przewodniczący)
SSN Bogusław Cudowski
SSN Jolanta Strusińska-Żukowska (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa Marty W. przeciwko V. Spółce z o.o. w W. o odszkodowanie i ekwiwalent za urlop, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 5 maja 2010 r., skargi kasacyjnej powódki od wyroku Sądu Okręgowego w W. z dnia 2 lipca 2009 r.,
oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Powódka Marta W. w pozwie wniesionym do Sądu Rejonowego Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w W. żądała zasądzenia od strony pozwanej „V.” spółki z o.o. w W. kwoty 29.000 zł tytułem odszkodowania za bezprawne i nieuzasadnione wypowiedzenie umowy o pracę oraz kwoty 16.298,10 zł tytułem ekwiwalentu za urlop wypoczynkowy wraz z ustawowymi odsetkami.
Sąd Rejonowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w W. wyrokiem z dnia 8 kwietnia 2009 r. uwzględnił powództwo do kwoty 18.000 zł tytułem odszkodowania i do kwoty 12.856,95 zł tytułem ekwiwalentu za urlop wraz z ustawowymi odsetkami od 1 kwietnia 2008 r., a w pozostałym zakresie powództwo oddalił.
Sąd ten ustalił, że na podstawie umowy o pracę z dnia 1 października 2003 r. pozwana zatrudniła powódkę na czas nieokreślony, na stanowisku kierownika działu marketingu z wynagrodzeniem miesięcznym 5.000 zł i możliwością otrzymania premii rocznej w wysokości 10.000 zł w zależności od stopnia wykonania celów postawionych jej przez pozwaną. W dniu 2 stycznia 2007 r. strony zmieniły warunki umowy o pracę, ustalając wysokość wynagrodzenia miesięcznego na kwotę 6.000 zł oraz przewidując wysokość maksymalnej premii rocznej na kwotę 15.000 zł. W maju 2007 r. powódka doznała urazu kręgosłupa i od dnia 2 maja 2007 r. przez pół roku przebywała na zwolnieniu lekarskim. W dniu 31 sierpnia 2007 r. pozwana poleciła pracownicy pozwanej Magdalenie K., zatrudnionej od 1 lipca 2000 r. na czas nieokreślony na stanowisku specjalisty ds. logistyki i serwisu, wykonywanie obowiązków powódki na stanowisku p.o. kierownika działu marketingu, począwszy od dnia 1 września 2007 r. z wynagrodzeniem miesięcznym w wysokości 5.200 zł. Polecenie uzasadniono szczególnymi potrzebami pozwanej polegającymi na konieczności zapewnienia realizacji zadań postawionych przed działem marketingu, a zagrożonych z powodu długotrwałej choroby powódki. Aneksem z dnia 1 grudnia 2007 r. do umowy o pracę z dnia 1 lipca 2000 r. pozwana zatrudniła Magdalenę K. na stanowisku specjalisty ds. marketingu z wynagrodzeniem miesięcznym w wysokości 6.500 zł i powierzyła jej obowiązki kierownika działu marketingu. W dniu 27 września 2007 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych przyznał powódce świadczenie rehabilitacyjne na okres dwóch miesięcy, do dnia 29 grudnia 2007 r. W listopadzie 2007 r. powódka wystąpiła z wnioskiem o przedłużenie prawa do świadczenia rehabilitacyjnego na dalszy okres.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
