Wyrok SN z dnia 7 lutego 2008 r., sygn. II PK 163/07

Niedopuszczalne rozszerzenie żądania pozwu w postępowaniu apelacyj­nym (art. 383 k.p.c.) nie wpływa na zakres przedmiotu sprawy, także po uchyle­niu wyroku i przekazaniu sprawy do ponownego rozpoznania (art. 386 § 4 k.p.c.).

Przewodniczący SSN Jolanta Strusińska-Żukowska, Sędziowie SN: Katarzyna Gonera, Jerzy Kwaśniewski (sprawozdawca).

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 7 lutego 2008 r. sprawy z powództwa Marka M. przeciwko Polskiemu Koncernowi Naftowemu „O.” SA w P. o przywrócenie do pracy i odszkodowanie, na skutek skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Płocku z dnia 4 stycznia 2007 r. [...]

oddalił skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 21 kwietnia 2006 r. Sąd Rejonowy-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Płocku zasądził od pozwanego Polskiego Koncernu Naftowego „O.” SA w P. na rzecz powoda Marka M. kwotę 16.081,35 zł tytułem odszkodowania za niezgodne z prawem wypowiedzenie umowy o pracę (pkt I), w pozostałym zakresie powództwo oddalił (pkt II), wyrokowi w punkcie I nadał rygor natychmiastowej wykonalności do kwoty 5.360,45 zł (pkt III).

Sąd Rejonowy ustalił, że powód Marek M. był zatrudniony w PKN „O.” SA w P. od dnia 1 listopada 1999 r. początkowo na podstawie umowy o pracę na czas określony, a od 1 lutego 2000 r. na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony i od początku zatrudnienia objął nowoutworzone stanowisko Kierownika Zespołu Analiz Sprzedaży. W dniu 26 kwietnia 2002 r. Dyrektor do spraw Personalnych i Restruktu­ryzacji wystąpił do zarządu pozwanej Spółki o zatwierdzenie nowego schematu or­ganizacyjnego i stanowiskowego Działu Administracji Sprzedaży (HA), który obejmował stanowisko powoda. W wyniku zmian organizacyjnych uległa likwidacji ko­mórka kierowana przez powoda - Zespół Analiz Sprzedaży i zostało zlikwidowane stanowisko kierownicze powoda. Zatrudnienie w tym dziale z 42 pracowników zmniejszyło się do 41 pracowników. W dniu 6 maja 2002 r. powód otrzymał wypo­wiedzenie umowy o pracę z dniem 30 czerwca 2002 r., z jednoczesnym zwolnieniem z obowiązku świadczenia pracy w okresie wypowiedzenia. Jako przyczynę wypowie­dzenia pozwana wskazała brak propozycji współpracy w zmienionych strukturach organizacyjnych. Podano również, że analiza potrzeb personalnych w Spółce wykazała, że w obecnym czasie brak jest odpowiednich propozycji zatrudnienia, które pozwoliłyby wykorzystać posiadane przez powoda kwalifikacje i doświadczenie. Powód ma wykształcenie wyższe - ukończył Politechnikę G. oraz podyplomowe Studium na Wydziale Zarządzania Uniwersytetu Ł. W trakcie zatrudnienia w pozwanej Spółce podjął studia podyplomowe w zakresie Zarządzania Wartością Firmy w Szkole Głównej Handlowej w W. W trakcie zatrudnienia powoda w pozwanej Spółce nie było zastrzeżeń do wykonywania przez niego obowiązków pracowniczych. W okresie od marca do listopada 2002 r. PKN „O.” SA w P. zatrudnił na terenie całego kraju od 200 do 300 nowych pracowników. Powód występował z ofertą ponownego zatrud­nienia w pozwanej Spółce na stanowisku analityka finansowego w Biurze Kontaktów z Inwestorami. Występował również z pismami do Spółki w sprawie ponownego zgłoszenia swojej gotowości do podjęcia pracy u pozwanego. Pozwana odmawiała powodowi możliwości ponownego zatrudnienia.

Sąd Rejonowy ustalił, że w wyniku reorganizacji przeprowadzonej przez nowe władze Spółki więcej osób przyjęto do pracy niż zwolniono. Pozwana zatrudniła od 200 do 300 osób na terenie całego kraju, zaś redukcja zatrudnienia w obszarze sprzedaży i logistyki wyniosła 2 miejsca pracy. W okresie kiedy pozwana wdrażała procedurę konieczną do wypowiedzenia umowy o pracę z powodem na wewnętrznej giełdzie pracy znajdowały się oferty pracy w pełni odpowiadające kwalifikacjom po­woda. Nie było zatem przeszkód do jego zatrudnienia na innym stanowisku. Uznając, że podana przez pozwaną Spółkę przyczyna wypowiedzenia powodowi umowy o pracę była nieprawdziwa, na podstawie art. 45 § 2 k.p. Sąd zasądził na rzecz powo­da określoną w wyroku kwotę tytułem odszkodowania za niezgodne z prawem wy­powiedzenie umowy o pracę. Sąd Rejonowy wskazał, że zastosował zawarte w art. 45 § 2 k.p. uprawnienie odmowy przywrócenia do pracy i w jego miejsce zasądzenia odszkodowania. Sąd Rejonowy w uzasadnieniu swego wyroku przedstawił także sta­nowisko co do art. 12 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy (jednolity tekst: Dz.U. z 2002 r. Nr 112, poz. 980 ze zm.), stosownie do którego pracownik z którym rozwiązano umowę o pracę w trybie przepisów tej ustawy może w ciągu roku od rozwiązania stosunku pracy zgłosić zamiar powrotu do pracy, jeśli pracodawca zatrudnia pracowników w tej samej grupie zawodowej. Bezsporne jest - w ocenie Sądu Rejonowego - że pozwana zatrudnia pracowników w grupie zawodo­wej powoda. Jednakże niemożliwe było orzeczenie w przedmiocie nawiązania sto­sunku pracy na podstawie art. 12 ustawy, gdyż powód nie wystąpił z roszczeniem o nawiązanie stosunku pracy na podstawie tego przepisu.

Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

• Codzienne aktualności prawne
• Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
• Bogatą bibliotekę materiałów wideo
• Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty

Zamów teraz Masz już konto? Zaloguj się