Uchwała SN z dnia 5 października 2006 r. sygn. I PZP 3/06

Przewodniczący SSN Katarzyna Gonera (sprawozdawca)

Sędziowie SN: Zbigniew Hajn, Zbigniew Myszka

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 października 2006 r. sprawy z powództwa Tomasza K. przeciwko A.-D. M.M. spółce jawnej w Ł. o zadośćuczynienie z tytułu mobbingu, na skutek zagadnienia prawnego przekazanego postanowieniem Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 27 lipca 2006 r. [...]

„Czy sprawa z powództwa pracownika dotycząca wyłącznie zasądzenia zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę - opartego na treści art. 94-3 par. 2 k.p. oraz ewentualnie na przepisach prawa cywilnego (art. 23, art. 24, art. 445 i art. 448 k.c. w zw. z art. 300 k.p.) - należy do kategorii spraw, o których mowa w art. 17 pkt 1 lub pkt 2 k.p.a, dla rozpoznania których właściwy jest rzeczowo Sąd Okręgowy - bez względu na wartość przedmiotu sporu, określoną w art. 17 pkt 4 k.p.c. ?”

podjął uchwałę:

Właściwość rzeczową sądu okręgowego w sprawie z powództwa pracownika, której przedmiotem jest wyłącznie roszczenie o zasądzenie zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę (na podstawie art. 94³§ 3 k.p. albo art. 24 § 1 zdanie trzecie k.c. w związku z art. 445 k.c. lub art. 448 k.c. w związku z art. 300 k.p.), określa się na podstawie art. 17 pkt 4 k.p.c.

Uzasadnienie

Przedstawione Sądowi Najwyższemu do rozstrzygnięcia zagadnienie prawne budzące poważne wątpliwości powstało w następującym stanie sprawy. W pozwie z 21 września 2005 r. przeciwko pozwanej „A.-D.” M.M. Z. spółce jawnej w Ł. powód Tomasz K. wniósł, między innymi, o zasądzenie kwoty 50.000 zł tytułem zadośćuczynienia za szkody moralne i cierpienia psychiczne doznane w wyniku stosowania wobec niego mobbingu w okresie zatrudnienia w pozwanej Spółce od 16 października 2001 r. do 17 kwietnia 2004 r. Powód był zatrudniony na stanowisku kierowcy-konwojenta i konwojenta. Jako podstawę prawną dochodzonego roszczenia wskazano w pozwie art. 94 § 3 k.p., podnosząc, że praca u strony pozwanej związana była nie tylko z ponadnormatywnymi godzinami pracy, lecz także ze stresem, który spowodował u niego stany depresyjne, obniżenie nastroju, izolację i bezsenność. Powód obarczany był nadmierną ilością obowiązków, dręczony psychicznie i zastraszany możliwością zwolnienia z pracy. Pozwany pracodawca naruszył dobra osobiste powoda, pozostające pod ochroną prawa cywilnego, gdyż swoim działaniem doprowadził do rozstroju zdrowia psychicznego powoda. W konsekwencji powód zmuszony był poddać się leczeniu szpitalnemu, a obecnie leczenie kontynuuje w Poradni Zdrowia Psychicznego.

Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

• Codzienne aktualności prawne
• Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
• Bogatą bibliotekę materiałów wideo
• Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty

Zamów teraz Masz już konto? Zaloguj się