Wyrok SN z dnia 29 czerwca 2005 r. sygn. II PK 342/04
Konsekwencje naruszenia przepisów o wypowiadaniu umów o pracę (art. 45 § 1 k.p.) nie mają zastosowania do naruszenia porozumienia z zakładową organizacją związkową, zawartego na podstawie art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy (jednolity tekst: Dz.U. z 2002 r. Nr 112, poz. 980 ze zm.), jeżeli nie miało ono wpływu na rozwiązanie stosunku pracy.
Przewodniczący SSN Katarzyna Gonera
Sędziowie SN: Krystyna Bednarczyk, Jerzy Kwaśniewski (sprawozdawca).
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 czerwca 2005 r. sprawy z powództwa Piotra K. przeciwko G. SA w P. o odszkodowanie, na skutek kasacji powoda od wyroku Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Poznaniu z dnia 21 maja 2004 r. [...]
1) oddaIił kasację,
2. zasądził od powoda na rzecz strony pozwanej 1.800 zł (tysiąc osiemset) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Piotr K. wystąpił 4 grudnia 2001 r. przeciwko pozwanemu G. SA w P. z odwołaniem od wypowiedzenia umowy o pracę z dnia 27 listopada 2001 r. Powód domagał się odszkodowania w kwocie 18.316,86 zł, odpowiadającego trzymiesięcznemu wynagrodzeniu. Pozwany wniósł o oddalenie powództwa.
Wyrokiem z dnia 23 lutego 2004 r. Sąd Rejonowy w Poznaniu oddalił powództwo i zasądził od powoda na rzecz pozwanego kwotę 1.800 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego. Wyrok ten zapadł w oparciu o następujące ustalenia.
Powód był zatrudniony u pozwanego od dnia 1 kwietnia 1993 r. na podstawie umowy o pracę na czas określony, a następnie na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony z dnia 6 lipca 1993 r. na pełen etat, na stanowisku mistrza w wydziale aerozoli. We wrześniu 2001 r. pozwany podjął decyzję o zasadniczej redukcji zatrudnienia w trybie zwolnień grupowych. Redukcja ta była elementem szerokiego programu przebudowy struktur organizacyjnych, wyrażonego w „Informacji o redukcji zatrudnienia”. We wrześniu 2001 r. odbyło się zebranie dyrekcji pozwanego z pracownikami. W trakcie spotkania, w którym uczestniczył także powód, poinformowano pracowników, że planowane są zwolnienia grupowe, że zakład współpracuje ze związkami zawodowymi i dopełnia wymogów przewidzianych ustawą o zwolnieniach grupowych. W ramach przygotowań do zwolnień grupowych pozwany zawarł ze związkami zawodowymi „Porozumienie w sprawie „planu redukcji zatrudnienia”, które wprowadziło precyzyjne kryteria oceniania pracowników i ich doboru do zwolnienia. Pracownicy zatrudnieni na stanowiskach kierowniczych, w tym mistrzowie, byli oceniani niezależnie przez dwóch lub trzech przełożonych według kryteriów: aktywności zawodowej, zarządzania ludźmi, postawy w pracy, potencjału, kwalifikacji i przestrzegania procedur, instrukcji BHP i GMP. Pracownicy otrzymywali również punkty za kwalifikacje formalne - wykształcenie, certyfikaty, pracę na wielu stanowiskach kierowniczych w okresie ostatnich 5 lat oraz dodatkowe umiejętności (dobra umiejętność obsługi komputera, znajomość języka angielskiego). Według przyjętego algorytmu obliczano ocenę końcową. Pracowników w tej samej grupie zawodowej (np. mistrzów) nie porównywano w skali całego przedsiębiorstwa, lecz w ramach działów i wydziałów, ażeby proces doboru pracowników do zwolnienia był neutralny. Ponieważ pozwany określił z góry, ile osób ma być zwolnionych w poszczególnych działach, to decyzja o wytypowaniu do zwolnienia konkretnych osób była automatyczna - zwalniano po prostu pracowników najsłabiej ocenionych. Z pięciu mistrzów zatrudnionych w wydziale aerozoli powód uzyskał najsłabszą ocenę. Powód zapoznał się ze swoimi arkuszami ocen i ich nie kwestionował. W wydziale aerozoli zamierzano zwolnić jednego mistrza. Na podstawie rankingu mistrzów do zwolnienia wytypowano powoda. Powodowi wręczono wypowiedzenie uzasadnione zwolnieniami grupowymi (dnia 27 listopada 2001 r.) podczas jedynej rozmowy w tej sprawie. Powód nie odwołał się od wypowiedzenia do wewnątrzzakładowej komisji odwoławczej. Na skutek skrócenia (na podstawie art. 36 § 1 k.p.) okresu wypowiedzenia umowa o pracę powoda rozwiązała się dnia 31 grudnia 2001 r. Powód otrzymał: odszkodowanie za skrócenie okresu wypowiedzenia, odprawę za rozwiązanie umowy o pracę z przyczyn dotyczących pracodawcy oraz rekompensatę w wysokości 12-krotnego miesięcznego wynagrodzenia za pracę przewidzianą w pkt III 3 Pakietu Praw Socjalnych Załogi P. Zakładów Farmaceutycznych „P.” SA obowiązującego do stycznia 2002 r. - łącznie kwotę 96.878 zł. W ostatnim okresie pracy wynagrodzenie powoda liczone jak ekwiwalent za urlop wynosiło 6.105,62 zł.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
