Wyrok SN z dnia 29 listopada 2005 r., sygn. II PK 101/05
Na podstawie art. 45 § 2 k.p. sąd może nie uwzględnić zgłoszonego przez pracownika roszczenia o przywrócenie do pracy, jeżeli miałoby to prowadzić do powtórzenia się sytuacji, na którą zasadnie powoływał się pracodawca jako na przyczynę wypowiedzenia.
Przewodniczący SSN Jerzy Kuźniar (przewodniczący), Sędziowie SN: Beata Gudowska (sprawozdawca), Zbigniew Hajn.
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 listopada 2005 r. sprawy z powództwa Jana M. przeciwko Zakładowi Doskonalenia Zawodowego w W.
o przywrócenie do pracy, na skutek kasacji powoda od wyroku Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Warszawie z dnia 21 grudnia 2004 r. [...]
o d d a l i ł kasację.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 17 lutego 2003 r. Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi oddalił powództwo Jana M. o przywrócenie do pracy w pozwanym Zakładzie Doskonalenia Zawodowego w W. Stosunek pracy został rozwiązany za wypowiedzeniem na dzień 30 września 1999 r. z przyczyny „braku rentowności prowadzonego przez powoda Ośrodka Kształcenia Kierowców”.
W apelacji powód zarzucił pozorność wskazanej przez pracodawcę przyczyny wypowiedzenia i podniósł, że rzeczywistą jego przyczyną była utrata w 1999 r. korzyści płynących dla pracodawcy z zatrudniania osób niepełnosprawnych. Wypowiedzenie określił jako wyraz dyskryminacji, powołując się na podnoszone w pozwie motywy żądania przywrócenia do pracy (niepełnosprawność, wiek 45 lat i trudności w znalezieniu nowej pracy).
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty