Wyrok SN z dnia 26 listopada 2003 r. sygn. I PK 490/02
1. Przywrócenie do pracy następuje na warunkach istniejących w chwili rozwiązania umowy i pracodawca nie musi ich ponownie określać przez wskazanie stanowiska pracy, warunków wynagradzania i innych elementów treści stosunku pracy.
2. Złożenie pracownikowi oświadczenia o rozwiązaniu umowy o pracę w sposób dorozumiany (art. 60 k.c. w związku z art. 300 k.p.) jest równocześnie zawiadomieniem go o rozwiązaniu umowy o pracę w rozumieniu art. 264 § 2 k.p.
Przewodniczący SSN Barbara Wagner (sprawozdawca)
Sędziowie SN: Zbigniew Myszka, Herbert Szurgacz
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 listopada 2003 r. sprawy z powództwa Adama S. przeciwko Wojewódzkiej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej w W. o przywrócenie do pracy i wynagrodzenie, na skutek kasacji powoda od wyroku Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Warszawie z dnia 24 czerwca 2002 r. [...]
oddalił kasację, nie obciążył powoda kosztami postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Sąd Rejonowy-Sąd Pracy w Ostrowi Mazowieckiej wyrokiem z dnia 23 listopada 2001 r. [...] przywrócił Adama S. do pracy w Wojewódzkiej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej w W., zasądził na jego rzecz kwoty: 15.300 zł - tytułem wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy oraz 3.777,12 zł - tytułem wynagrodzenia za czas gotowości do pracy za okres od 1 kwietnia do 31 lipca 2000 r., w części dotyczącej świadectwa pracy powództwo oddalił, w pozostałym zakresie postępowanie umorzył.
Sąd Okręgowy-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Warszawie wyrokiem z dnia 24 czerwca 2002 r. [...], uwzględniając apelację strony pozwanej, zmienił ten wyrok w punktach I, II, III, VI i VII w ten sposób, że powództwo oddalił, a w zakresie żądania sprostowania świadectwa pracy (punkt IV) - uchylił i przekazał sprawę Sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania.
Podstawę rozstrzygnięcia stanowiły następujące ustalenia faktyczne i ich prawna ocena: Adam S. był zatrudniony w Wojewódzkiej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej w W. w Oddziale Zamiejscowym w O.M. od 1 września 1961 r. do 31 października 1999 r. Stosunek pracy między stronami ustał z upływem okresu wypowiedzenia dokonanego przez pracodawcę. Wyrokiem Sądu Rejonowego-Sądu Pracy w Ostrowi Mazowieckiej z dnia 28 lutego 2000 r. [...] powód został przywrócony do pracy u pozwanego pracodawcy. Informował on pracodawcę o gotowości podjęcia pracy pismami z: 29 lutego, 11 marca, 14 kwietnia, 30 maja i 17 lipca 2000 r. Wobec odrzucenia apelacji strony pozwanej, a następnie oddalenia jej zażalenia, wyrok ten uprawomocnił się 21 marca 2000 r. O postanowieniu oddalającym zażalenie na odrzucenie apelacji strona pozwana dowiedziała się 4 lipca 2000 r. Pismem z 24 lipca 2000 r. złożyła powodowi oświadczenie o przywróceniu go do pracy. Równocześnie udzieliła mu od 24 do 28 lipca 2000 r. zaległego urlopu wypoczynkowego za rok 1997. Po upływie urlopu Adam S. nie zgłosił się do pracy. Z dniem 31 lipca 2000 r. strona pozwana rozwiązała z nim stosunek pracy bez wypowiedzenia na podstawie art. 52 § 1 pkt 1 k.p., wskazując jako przyczyny: 1. „brak woli współpracy wyrażający się próbą wymuszenia w sposób niedopuszczalny, podejmowania natychmiastowych decyzji personalnych, w tym zmian na stanowisku Kierownika Oddziału w O.M. i stosowaniu w tym celu metody rejestrowania przebiegu prowadzonych negocjacji w dniu 17 lipca 2000 r. bez wiedzy i zgody przełożonego”, 2. zawinione działania powoda jako kierownika Oddziału, które naraziło pracodawcę na konieczność wypłaty ekwiwalentu za urlop dla b. Dyrektora Wojewódzkiej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej w O. w kwocie 9.472,85 zł, 3. zawinioną niegospodarność polegającą na podpisaniu, bez podstawy prawnej, poleceń wyjazdu służbowego dla K.H. i zatwierdzeniu do wypłaty zwrotu kosztów używania samochodu prywatnego dla celów służbowych bez umowy cywilnoprawnej i właściwej ewidencji (kart drogowych), 4. brak gospodarności w wydatkowaniu środków publicznych, między innymi poprzez zawarcie umowy z Polskim Towarzystwem Oświaty Zdrowotnej na organizację „olimpiady wiedzy o zdrowiu” za odpłatnością 588,86 zł. Pismo zawierające oświadczenie woli pracodawcy wysłano pocztą31 lipca 2000 r. na podany w aktach osobowych adres: W., ul. W. Poczta zwróciła przesyłkę z adnotacją że przy ul. W. nie ma takiego numeru domu. W dniu 7 sierpnia 2000 r. Adam S. przyszedł do Oddziału gdzie został powiadomiony przez kierownika tej jednostki Elżbietę R.-S. o rozwiązaniu z nim umowy o pracę bez wypowiedzenia. Informację tę potwierdziła telefonicznie Irena A. - kierownik Oddziału Organizacji, Spraw Pracowniczych i Szkolenia Wojewódzkiej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej. Powód, przerwawszy rozmowę telefoniczną wyszedł, unikając odebrania pisma. Strona pozwana podejmowała kolejne próby doręczenia powodowi pisma za pośrednictwem pracownika (Hanny M.) w dniu 9 sierpnia 2000 r. w jego mieszkaniu oraz w dniu 17 sierpnia w szpitalu, w którym jak się okazało nie przebywał, oraz przez pracownika administracji mieszkaniowej (Artura Ż.). Pismo wysłano Adamowi S. ponownie pocztą pod prawidłowy adres w dniu 10 sierpnia 2000 r.; przesyłka została zwrócona 4 września z adnotacją że pomimo trzykrotnego awizowania nie została odebrana.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
