Wyrok SN z dnia 18 grudnia 2003 r. sygn. I PK 157/03
Przepisy art. 60 pkt 4 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej (Dz.U. z 1999 r. Nr 49, poz. 483 ze zm.) i art. 52 § 1 pkt 2 k.p., nie mają zastosowania do pracowników służby cywilnej zatrudnionych na podstawie mianowania, do których stosuje się przepisy ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (jednolity tekst: Dz.U. z 2001 r. Nr 86, poz. 953 ze zm.).
Przewodniczący SSN Barbara Wagner
Sędziowie SN: Zbigniew Hajn (sprawozdawca), Jadwiga Skibińska-Adamowicz.
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 grudnia 2003 r. sprawy z powództwa Andrzeja N. przeciwko Urzędowi Morskiemu w S. o przywrócenie do pracy, na skutek kasacji powoda od wyroku Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Słupsku z dnia 28 listopada 2002 r. [...]
uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę Sądowi Okręgowemu-Sądowi Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Słupsku do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Powód Andrzej N. w pozwie skierowanym przeciwko Urzędowi Morskiemu w S. w związku z rozwiązaniem z nim umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika domagał się przywrócenia do pracy. Pozwany Urząd Morski w S. wniósł o oddalenie powództwa.
Powód był zatrudniony w pozwanym Urzędzie Morskim w S. od 16 września 1987 r. W dniu 23 czerwca 1989 r. Naczelny Dyrektor Urzędu Morskiego w S. mianował go na podstawie art. 4 ustawy z 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz.U. Nr 31, poz. 214 ze zm.) na stanowisko nadzorcy ochrony wybrzeża w Obwodzie Ochrony Wybrzeża w Ł. W latach 2000 i 2001 pozwany pro-wadził przeciwko powodowi postępowania dyscyplinarne, w których - w charakterze rzecznika dyscyplinarnego - uczestniczył Naczelnik Wydziału Prawnego pozwanego zakładu pracy, Jan B.
Pismem z 22 lutego 2000 r. Dyrektor S. Parku Narodowego w S. Feliks K. zawiadomił Prokuraturę Rejonową w S., że powód zawiadamiając tę Prokuraturę, fałszywie oskarżył pracowników Parku o popełnienie przez nich przestępstwa fałszywego oskarżenia jego osoby o nielegalny połów ryb. W dniu 7 września 2000 r., nakazem karnym wydanym przez Sąd Rejonowy w Słupsku, powód został uznany winnym i skazany na karę grzywny za to, że 24 września 1999 r. i 6 października 1999 r., działając w z góry powziętym zamiarze, składając zawiadomienie do Prokuratury Rejonowej w S. i Komisariatu Policji w S. z siedzibą w G.W., fałszywie oskarżył pracowników S. Parku Narodowego w S. - Komendanta Andrzeja R. i starszego strażnika Straży Parku Jacka B. o popełnienie przestępstwa fałszywego oskarżenia jego osoby o nielegalny połów ryb, to jest czyn z art. 234 k.k. w związku z art. 12 k.k., stanowiący umyślne przestępstwo. Pismem nadanym 27 lutego 2001 r., a doręczonym powodowi za pośrednictwem poczty 16 marca 2001 r., pozwany, rozwiązał z Andrzejem N. umowę o pracę bez wypowiedzenia. Jako przyczynę rozwiązania umowy w trybie natychmiastowym pozwany wskazał utratę przez powoda możliwości zatrudnienia w służbie cywilnej, spowodowaną prawomocnym skazaniem za przestępstwo umyślne z art. 234 § 1 k.k. wyrokiem Sądu Rejonowego w Słupsku z 7 września 2000 r. Jako podstawę prawną pozwany podał art. 52 § 1 pkt 2 Kodeksu pracy w związku z art. 7 ust. 1 ustawy z 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej (Dz.U. z 1999 r. Nr 49, poz. 483zezm.).
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
