Wyrok SN z dnia 18 kwietnia 2001 r. sygn. I PKN 370/00
W Kodeksie pracy istnieje rozróżnienie między formalnym wskazaniem przyczyny wypowiedzenia umowy o pracę (art. 30 § 4), a jej zasadnością (art. 45 §1).
Przewodniczący SSN Katarzyna Gonera (sprawozdawca)
Sędziowie: SN Jerzy Kwaśniewski, SA Herbert Szurgacz
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 18 kwietnia 2001 r. sprawy z powództwa Zdzisławy M. przeciwko Ginekologiczno-Położniczemu Szpitalowi Klinicznemu Akademii Medycznej [...] Samodzielnemu Publicznemu Zakładowi Opieki Zdrowotnej w P. o przywrócenie do pracy, na skutek kasacji powódki od wyroku Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Poznaniu z dnia 3 marca 2000 r. [...]
oddalił kasację;
nie obciążył powódki kosztami postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Sąd Rejonowy-Sąd Pracy w Poznaniu wyrokiem z 19 października 1999 r. oddalił powództwo Zdzisławy M. przeciwko Ginekologiczno-Położniczemu Szpitalowi Klinicznemu Akademii Medycznej [...] w P. - Samodzielnemu Publicznemu Zespołowi Opieki Zdrowotnej. Powódka domagała się początkowo uznania wypowiedzenia umowy o pracę za bezskuteczne, twierdząc że jest ono nieuzasadnione i niezgodne z prawem, a następnie przywrócenia do pracy.
Sąd Rejonowy ustalił, że powódka została zatrudniona u strony pozwanej od 1 listopada 1998 r. na podstawie umowy o pracę na czas nie określony na stanowisku głównej księgowej. Podczas zatrudnienia stwarzała swoim zachowaniem sytuacje konfliktowe z innymi pracownikami - niegrzecznie się do nich odnosiła, wielokrotnie zamykała się w swoim gabinecie nie wpuszczając nikogo i odmawiając załatwienia spraw. Źle układały się również jej stosunki z lekarzami zatrudnionymi w pozwanym Szpitalu, ponieważ wstrzymywała decyzje w sprawie zakupu sprzętu medycznego zamawianego przez lekarzy. Na trudności w kontaktach z powódką skarżył się także dyrektor do spraw technicznych; powódka nie respektowała jego ustaleń co do kolejności dokonywania płatności na rzecz przedsiębiorców, którzy świadczyli Szpitalowi swoje usługi, a przedstawiciele firm, z którymi pozwany negocjował terminy spłaty zadłużenia, skarżyli się na niegrzeczne traktowanie ich przez powódkę. Powódka nie wykonywała poleceń przełożonego, na przykład co do zapłaty za kurs specjalistyczny jednej z lekarek Szpitala, pomimo że lekarka wielokrotnie domagała się zrealizowania tej zapłaty, gdyż było to niezbędne do potwierdzenia ukończenia kursu. Pracodawca wypowiedział powódce umowę o pracę pismem z 31 marca 1999 r., jako przyczynę wypowiedzenia podając brak umiejętności prawidłowego ułożenia kontaktów służbowych z podległymi pracownikami oraz konfliktowy sposób wykonywania pracy. Na podstawie wyników przeprowadzonego postępowania dowodowego Sąd Rejonowy ocenił, że przyczyna wypowiedzenia umowy o pracę okazała się prawdziwa i uzasadniona. Zarzuty postawione powódce przez pracodawcę potwierdziły zeznania świadków oraz przesłuchanego w charakterze strony pozwanej dyrektora Szpitala prof. Tomasza O. Pracodawca ma prawo rozwiązać stosunek pracy, jeżeli pracownik nie spełnia jego oczekiwań co do jakości wykonywania pracy; obejmuje to również poprawne stosunki na płaszczyźnie kontaktów z innymi pracownikami. Wymagania te nabierają szczególnego znaczenia, gdy dotyczą osób zajmujących stanowisko związane z większą odpowiedzialnością a takie zajmowała powódka zatrudniona w charakterze głównej księgowej. Sąd uznał, że nieuzasadniony jest zarzut powódki odnoszący się do ogólnikowości (braku konkretności) podanej przez pozwanego przyczyny wypowiedzenia. W ocenie Sądu pracodawca nie naruszył art. 30 § 4 KP; sposób sformułowania przyczyny wypowiedzenia był wystarczający do oceny jej zasadności.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
