Wyrok SN z dnia 26 stycznia 2000 r. sygn. I PKN 491/99
Niewskazanie w kasacji naruszenia przepisów prawa materialnego określających zasady współdziałania pracodawcy z zakładowymi strukturami związkowymi w indywidualnych sprawach pracowniczych powoduje, że Sąd Najwyższy nie ocenia zachowania przez pracodawcę trybu związkowej konsultacji wypowiedzenia umowy o pracę.
Przewodniczący SSN Walerian Sanetra
Sędziowie SN: Zbigniew Myszka (sprawozdawca), Andrzej Wasilewski
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 26 stycznia 2000 r. sprawy z powództwa Wiesława C. przeciwko Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej o przywrócenie do pracy, wyrównanie wynagrodzenia dotyczącego dodatku służbowego, na skutek kasacji powoda od wyroku Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Warszawie z dnia 3 lutego 1999 r. [...]
oddalił kasację.
Uzasadnienie
Sąd Okręgowy-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Warszawie wyrokiem z dnia 3 lutego 1999 r. oddalił apelację powoda Wiesława C. od wyroku Sądu Rejonowego-Sądu Pracy dla Warszawy-Pragi z dnia 4 listopada 1998 r. [...], oddalającego jego powództwo przeciwko Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej o przywrócenie do pracy i wyrównanie dodatku służbowego. W sprawie tej ustalono, że powód był początkowo zatrudniony w Gospodarstwie Pomocniczym Kancelarii Prezydenta RP, a przed zwolnieniem pracował na stanowisku Naczelnika Wydziału Intendentury i Zaopatrzenia. W dniu 3 stycznia 1994 r. strona pozwana wypowiedziała mu umowę o pracę z powodu nierzetelnej i nieterminowej realizacji zadań oraz źle układającej się współpracy powoda z Naczelnikiem Wydziału Technicznego. Zamiar wypowiedzenia nie był poddany związkowej konsultacji w trybie art. 38 KP. Z tego powodu Sąd pierwszej instancji wyrokiem z dnia 21 listopada 1995 r. przywrócił powoda do pracy u strony pozwanej oraz zasądził na jego rzecz wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy. Wyrok ten został uchylony do ponownego rozpoznania przez Sąd drugiej instancji, który w uzasadnieniu orzeczenia z dnia 23 maja 1996 r. uznał, że strona pozwana nie miała obowiązku konsultowania zamiaru wypowiedzenia powodowi umowy o pracę w trybie art. 38 KP, gdyż w Kancelarii Prezydenta nie działał ówcześnie żaden związek zawodowy. Wprawdzie w Gospodarstwie Pomocniczym, powiązanym z działaniem Kancelarii Prezydenta, funkcjonowała Komisja Zakładowa NSZZ „Solidarność”, do której przyjmowano także pracowników Kancelarii, jednakże w 1993 r. zapadła uchwała o rozwiązaniu tej struktury związkowej. Następnie w dniu 21 października 1993 r. podjęto uchwałę o utworzeniu nowej zakładowej organizacji związkowej oraz uchwałę o powołaniu Komitetu Założycielskiego, który nie poinformował o tym zdarzeniu regionalnych władz NSZZ „Solidarność” ani nie podjął działalności związkowej. W konsekwencji Sąd drugiej instancji uznał zarzut nieprzeprowadzenia konsultacji związkowej wypowiedzenia powodowi umowy o pracę za nieuzasadniony oraz nakazał dokonanie merytorycznej oceny zasadności wypowiedzenia powodowi umowy o pracę.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
