07.12.1999 Kadry i płace

Wyrok SN z dnia 7 grudnia 1999 r. sygn. I PKN 431/99

Zmiana w składzie osobowym organu zarządzającego jednostką organizacyjną będącą pracodawcą nie powoduje rozpoczęcia na nowo biegu terminu z art. 52 § 2 KP.

Przewodniczący: SSN Barbara Wagner

Sędziowie SN: Józef Iwulski (sprawozdawca), Andrzej Kijowski.

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 7 grudnia 1999 r. sprawy z powództwa Kazimierza W. przeciwko „E.P.” Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w G. o odszkodowanie, na skutek kasacji powoda od wyroku Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku z dnia 23 marca1999 r. [...]

oddalił kasację i zasądził od powoda na rzecz strony pozwanej koszty postępowania kasacyjnego w kwocie 750 zł (siedemset pięćdziesiąt).

Uzasadnienie

Powód Kazimierz W. wniósł o uznanie za bezskuteczne wypowiedzenia umowy o pracę złożonego mu przez stronę pozwaną „E.P.” Spółkę z o.o. w G. w dniu 22 października 1997 r. Na rozprawie w dniu 9 lipca 1998 r. powód sprecyzował żądanie, wnosząc o przywrócenie do pracy, ewentualnie o zasądzenie odszkodowania z tytułu naruszenia przepisów o rozwiązywaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia. Ostatecznie na rozprawie w dniu 1 października 1998 r. wniósł o zasądzenie odszkodowania.

Sąd Rejonowy-Sąd Pracy w Gdańsku wyrokiem z dnia 8 października 1998 r. [...] ustalając, że stosunek pracy został rozwiązany z dniem 27 października 1997 r. bez wypowiedzenia, oddalił powództwo. Sąd Rejonowy ustalił, że pozwana „E.” Spółka z o.o. została utworzona w dniu 18 października 1991 r. Jej wspólnikami byli „E.H.” GmbH w B. i Günter S. Zgodnie z pkt 9 części III regulaminu Rady Nadzorczej Spółki do ważności uchwał tego organu wymagane było zawiadomienie o posiedzeniu wszystkich członków Rady oraz obecność minimum 2/3 jej członków, a do kompetencji Rady Nadzorczej należały między innymi sprawy osobowe związane z funkcją dyrektora Spółki. G.S. jako prezes Rady Nadzorczej Spółki obecny był na jej posiedzeniach raz do roku. O pozostałych posiedzeniach Rady Nadzorczej G.S. był informowany telefonicznie. Od września 1997 r. o posiedzeniach Rady Nadzorczej informowano G.S. listami poleconymi. W dniu 4 maja 1992 r. pomiędzy „E.P.” reprezentowaną przez prezesa Rady Nadzorczej, a powodem została zawarta umowa o pracę, z mocy której powód został zatrudniony na czas nie określony na stanowisku Dyrektora Generalnego z wynagrodzeniem ustalonym na kwotę 9.000.000 starych zł. Uchwałą Rady Nadzorczej z dnia 1 lipca 1994 r. wynagrodzenie powoda ustalono jako równowartość 1 500 marek niemieckich. W posiedzeniu Rady Nadzorczej uczestniczyło w dniu 1 lipca 1994 r. dwóch członków Rady, Józef K. i Małgorzata S.W. Nieobecny był prezes Rady G.S. Uchwałą Rady Nadzorczej z dnia 30 sierpnia 1997 r. wynagrodzenie powoda zostało podwyższone do kwoty stanowiącej równowartość 2.000 marek niemieckich, poczynając od dnia 1 sierpnia 1997 r. W posiedzeniu Rady Nadzorczej uczestniczyli wówczas jej członkowie - Małgorzata S.-W. i Iwona S. Nieobecny był prezes Rady G.S., który o terminie posiedzenia nie został powiadomiony. Oprócz podstawowego celu działalności strony pozwanej, tj. projektowania, wdrażania i produkcji systemów grzewczych, sanitarnych, klimatyzacyjnowentylacyjnych i chłodniczych, miała się ona również zajmować działalnością wydawniczą, przede wszystkim wprowadzeniem na polski rynek encyklopedii technicznej - Poradnik R. „Ogrzewanie i klimatyzacja”. Prowadzenie rozmów związanych z przygotowaniem dystrybucji Poradnika, a następnie także innych wydawnictw technicznych powierzone zostało powodowi jako Dyrektorowi Generalnemu strony pozwanej. W pierwszej połowie 1993 r. powód wspólnie z Ryszardem T., właścicielem firmy księgarskiej „F.” w G., poczynili wstępne ustalenia co do współpracy w zakresie dystrybucji i sprzedaży wydawanego przez stronę pozwaną Poradnika R. W dniu 3 września 1993 r. celem realizacji tych ustaleń utworzone zostało Przedsiębiorstwo Handlowo-Uslugowe „K.” Spółka z o.o., którego wspólnikami zostały Maria T. - żona Ryszarda T., Małgorzata S.-W. - żona powoda oraz Małgorzata M. W związku z przełożeniem terminu wydania Poradnika z uwagi na opóźnienia w druku, sprzedaż tego wydawnictwa przez Spółkę z o.o. „K.” nie rozpoczęła się i poczyniono jedynie przygotowania w zakresie reklamy i przyszłej dystrybucji. W czerwcu 1994 r. Spółka „K.” została rozwiązana. W dniu 16 maja 1994 r. z inicjatywy powoda i Ryszarda T. utworzono Przedsiębiorstwo Wydawniczo-Handlowe „K.” Spółka Cywilna. Umowa Spółki została zawarta pomiędzy Ryszardem T., a synem powoda - Krzysztofem W. W dniu 30 maja 1995 r. pomiędzy stroną pozwaną reprezentowaną przez powoda a PWH „K.” s.c. zawarto umowę dotyczącą promocji i dystrybucji Poradnika R. W tej umowie Spółka „K.” otrzymała prawo wyłączności na sprzedaż w kraju 80% nakładu tego wydawnictwa, tj. 24 000 egzemplarzy. Zgodnie z § 2 ust. 2 umowy, jeśli w okresie jednego roku od otrzymania powyższej ilości nie zostanie sprzedane minimum 50% nakładu, strona pozwana zastrzegła sobie prawo do przejęcia dystrybucji pozostałych egzemplarzy Poradnika. Termin płatności ze strony Spółki „K.” ustalony został na 30 dni, licząc od dnia odbioru towaru od strony pozwanej. Dnia 5 października 1994 r. termin płatności za zgodą powoda został przedłużony do 60 dni. W umowach zawieranych pomiędzy stroną pozwaną a innymi firmami termin płatności nie przekraczał zwykle siedmiu dni. Działalnością Spółki „K.” zajmował się przede wszystkim Ryszard T., natomiast drugi wspólnik -Krzysztof W. przepracował na jej rzecz jedynie kilka dni. Jednocześnie działalność tej Spółki była wnikliwie kontrolowana przez powoda i jego żonę, która uprawniona była do dysponowania wpłatami na konto Spółki. W okresie swojej działalności Spółka „K.” sprzedała łącznie 5 970 egzemplarzy Poradnika R. Spółka ta wpłaciła stronie pozwanej jedynie część należności z tytułu sprzedaży Poradnika. Zaległości płatnicze z tego tytułu wyniosły w latach 1994 i 1995 w sumie 215 754,14 zł. W maju 1995 r. wstrzymano przekazywanie Poradników Spółce „K.” w związku z zaległościami płatniczymi. W wyniku poniesienia kosztów związanych z wydaniem Poradnika R., a przede wszystkim nieuregulowaniem należności za sprzedane egzemplarze Poradnika przez Spółkę „K.”, strona pozwana zamknęła rok 1995 stratą w kwocie 158 278,44 zł. O zadłużeniach Spółki „K.” wobec strony pozwanej z tytułu należności za nabyte egzemplarze Poradnika G.S. był informowany corocznie przy ocenie bilansu. W kwietniu 1996 r. powód, działając w imieniu strony pozwanej, wystąpił z pozwem o zapłatę należności z tytułu niezapłaconych kwot za nabyte przez Spółkę „K.” egzemplarze Poradnika R. Pozew skierowany był tylko przeciwko Ryszardowi T. Kancelaria Prawnicza „F.”, której powód udzielił pełnomocnictwa do występowania w tej sprawie pisemnie poinformowała go o konsekwencjach prawnych pozwania i wydania wyroku zasądzającego przeciwko jednemu ze wspólników spółki cywilnej. Powód podtrzymał swoją decyzję pozwania jedynie Ryszarda T. W sprawie przywłaszczenia w okresie od sierpnia 1994 r. do grudnia 1994 r. pieniędzy w kwocie 156.481 zł na szkodę Spółki „K.” prowadzone było przez Prokuraturę Rejonową w G. dochodzenie. Uznano w nim, że finanse tej Spółki były kontrolowane przez powoda i jego żonę. W dniu 19 października 1997 r. G.S. zapoznał się z treścią umowy Spółki „K.” i dowiedział się, iż jednym z jej wspólników był syn powoda, co było przed nim ukrywane. W dniu 22 października 1997 r. podczas pobytu w Polsce w związku ze sprzedażą udziałów w pozwanej Spółce Maciejowi K., G.S. dowiedział się o aktualnej wysokości wynagrodzenia przysługującego powodowi na mocy uchwał Rady Nadzorczej Spółki. W dniu 21 października 1997 r. uchwałą Zgromadzenia Wspólników dotychczasowy Zarząd Spółki w osobie powoda został odwołany i powołano nowy Zarząd w osobie Macieja K. W dniu 22 października Maciej K. rozwiązał z powodem umowę o pracę bez wypowiedzenia z jego winy. W piśmie rozwiązującym jako jego przyczynę podano ciężkie naruszenie przez pracownika podstawowych obowiązków, polegające na umyślnym działaniu na szkodę Spółki, między innymi poprzez zawarcie niekorzystnej umowy ze Spółką cywilną „K.”, której wspólnikiem był syn powoda, w wyniku czego pozwana Spółka utraciła około 70% majątku oraz bezprawne pobieranie wyższego wynagrodzenia za pracę.

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp
Powiązane dokumenty