Wyrok SN z dnia 10 września 1998 r. sygn. I PKN 306/98
Postępowanie pracownika banku, który zawarł z tym bankiem umowę o prowadzenie rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowego, polegające na wielokrotnym wykorzystywaniu wiadomości nabytych podczas stosunku pracy dotyczących obrotu czekowego, w celu dysponowania we własnym zakresie środkami pieniężnymi banku bez jego wiedzy i zgody, może powodować utratę zaufania pracodawcy i stanowić uzasadnioną przyczynę wypowiedzenia przez niego umowy o pracę, a w razie rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia - uzasadniać nieuwzględnienie roszczenia o przywrócenie do pracy lecz zasądzenie odszkodowania (art. 56 § 2 KP w związku z art. 45 § 2 KP).
Przewodniczący: SSN: Walerian Sanetra
Sędziowie: SN Andrzej Kijowski, Jadwiga Skibińska-Adamowicz (sprawozdawca)
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 10 września 1998 r. sprawy z powództwa Jadwigi K. przeciwko Bankowi Gospodarki Żywnościowej Spółce Akcyjnej -Oddziałowi Operacyjnemu w B. o przywrócenie do pracy, na skutek kasacji powódki od wyroku Sądu Wojewódzkiego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Opolu z dnia 8 stycznia 1998 r. [...]
1. oddalił kasację,
2. nie obciążył powódki obowiązkiem zwrotu stronie pozwanej kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Sąd Rejonowy w Brzegu wyrokiem z dnia 20 października 1997 r. oddalił powództwo Jadwigi K. przeciwko Bankowi Gospodarki Żywnościowej SA -Oddziałowi Operacyjnemu w B. wniesione w związku z rozwiązaniem z dniem 25 czerwca 1997 r. umowy o pracę bez wypowiedzenia. Sąd pierwszej instancji ustalił, że powódka była zatrudniona w pozwanym Oddziale Banku na stanowisku inspektora od 29 grudnia 1989 r. na podstawie umowy o pracę na czas nie oznaczony. Powódka zawarła z pozwanym umowę cywilną o posiadanie rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowego i na ten jej rachunek było przelewane wynagrodzenie za pracę. W czasie od stycznia do maja 1997 r. powódka wystawiła 42 czeki bez pokrycia, w związku z czym korzystała ze środków pieniężnych pozwanego bez jego wiedzy i zgody średnio w kwocie po 165,66 zł. Powódka miała przyznany limit debetu wynoszący 270 zł. Przekraczała go jednak realizując czeki poza swoim bankiem i wykorzystując fakt, że do tego banku wpływały one po kilku dniach. Poza tym przed wpłynięciem czeku do banku wystawiała na wpłatę tych pieniędzy kolejny czek bez pokrycia, również poza swoim bankiem. W dniu 5 czerwca 1997 r. pracownica strony pozwanej Anna S. została poinformowana, że czek wystawiony na nazwisko powódki Jadwigi K. został zaksięgowany na rachunku innej pracownicy korzystającej z urlopu wypoczynkowego. Czek ten nie miał pokrycia na rachunku powódki. W związku z tym ustaleniem została przeprowadzona kontrola wszystkich rachunków oszczędnościowo-rozliczeniowych, obejmująca okres od początku 1997 r. do dnia kontroli, która wykazała nieprawidłowe funkcjonowanie czterech rachunków: Jadwigi K., Marii C, Jana Ż. i jeszcze jednej osoby. Po tych ustaleniach dyrektor Banku na spotkaniu z pracownikami zaproponowała powódce i pozostałym pracownikom, których dotyczył zarzut wystawiania czeków bez pokrycia i ponad kwotę debetu, by zgodzili się na rozwiązanie umów o pracę, gdyż w przeciwnym razie umowy te ulegną rozwiązaniu na podstawie art. 52 KP. Wobec nieprzyjęcia przez powódkę tej propozycji strona pozwana rozwiązała umowę o pracę w trybie natychmiastowym.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
