Sukcesja praw i obowiązków
Wyrok SN z dnia 13 maja 1998 r. sygn. I PKN 101/98
Przejęcie części zakładu pracy w trybie art. 231 § 1 KP w okresie wypowiedzenia pracownikowi umowy o pracę powoduje, że nowy pracodawca wstępując z mocy prawa w uprawnienia i obowiązki poprzedniego pracodawcy jest związany wypowiedzeniem umowy o pracę, jeżeli nie dokona czynności zmierzających do jego cofnięcia przed datą rozwiązania stosunku pracy.
Przewodniczący SSN: Teresa Flemming-Kulesza
Sędziowie: SN Adam Józefowicz (sprawozdawca), SA Alina Krusz-Stankiewicz
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 13 maja 1998 r. sprawy z powództwa Marka M., Andrzeja W. i Stanisława K. przeciwko Zakładowi Energetyki Cieplnej w K. o nawiązanie stosunku pracy, na skutek kasacji strony pozwanej od wyroku Sądu Wojewódzkiego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Kielcach z dnia 22 października 1997 r. [...]
uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę Sądowi Wojewódzkiemu-Sądowi Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Kielcach do ponownego rozpoznania i rozstrzygnięcia o kosztach postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Sąd Rejonowy-Sąd Pracy w Końskich wyrokiem z dnia 21 maja 1997 r. [...] zobowiązał Zakład Energetyki Cieplnej w K. do nawiązania stosunku pracy z Markiem M., Andrzejem W. i Stanisławem K. w terminie 1 tygodnia od uprawomocnienia się orzeczenia, a w pozostałej części dotyczącej wynagrodzenia za pracę oddalił powództwo. Sąd ustalił, że powodowie Marek M., Andrzej W. i Stanisław K. byli pracownikami Zakładu Metalurgicznego „Z." w K. w upadłości, zatrudnionymi w charakterze elektromonterów. Zgodnie z § 5 przedwstępnej umowy sprzedaży z dnia 24 lipca 1996 r. kupujący Zarząd Miasta i Gminy w K. zobowiązał się przejąć w trybie art. 23 KP wszystkich pracowników, zatrudnionych na czas nie określony według stanu zatrudnienia na dzień 15 czerwca 1996 r. W wykazie pracowników Zakładu Elektrociepłowni z 15 września 1996 r., przekazanych do Urzędu Miasta na podstawie art. 23 KP byli wymienieni powodowie. Z wykazu tego wynika, że byli oni zatrudnieni w nastawni głównej E-2 na stanowiskach elektromonterów dyżurnych. Do ich obowiązków należała kontrola urządzeń elektrycznych wszystkich obiektów na terenie całego Zakładu pracy, w tym obsługa zespołu urządzeń służących do przesyłania i rozdzielania energii elektrycznej do zespołów maszyn, odbiorników, oświetlenia wewnętrznego i zewnętrznego. Kierownikiem Zakładów Elektrociepłowni był Grzegorz S., a bezpośrednim przełożonym powodów mistrz Andrzej R. W nastawni głównej brak było zaplecza socjalnego. Andrzej R. miał swoje biuro na wydziale mechanicznym, a siedziba pozwanych znajdowała się w rozdzielni RP 15, w której mieli swój warsztat pracy, półki na ubrania i stołówkę. Sąd Rejonowy ustalił, że pozwany przejął w październiku 1996 r. nastawnię główną która zgodnie ze schematem organizacyjnym z dnia 1 marca 1996 r. [...] wchodziła w skład Elektrociepłowni. Powodowie znajdowali się w analogicznej sytuacji, jak Andrzej R. Wszyscy mieli zaplecze poza nastawnią główną E-2. Andrzej R. został przejęty przez pozwany zakład w trybie art. 23 KP, a z powodami z niezrozumiałych względów odmówiono nawiązania stosunku pracy. Wprawdzie w wykazie przejmowanych pracowników przez Urząd Miasta i Gminy w K., sporządzonym według stanu na dzień 15 czerwca 1996 r. przez Grzegorza S. brak było nazwisk powodów [...]. Wykaz ten miał charakter projektu dla dyrektora i podlegał uzupełnieniu. Dlatego wykaz ten nie stanowi dowodu przesądzającego, że powodowie nie byli pracownikami Elektrociepłowni, gdyż byli oni pracownikami nastawni głównej E-2, a nie rozdzielni RP 15, gdzie mieli tylko swoją siedzibę. Na podstawie wykazu środków trwałych przejętych w całości przez nabywcę Sąd Rejonowy ustalił, że nastawnia główna E-2 była przejęta przez pozwany zakład. Sąd zwrócił uwagę na brak konsekwencji pozwanego w zakresie wypłaty odpraw pieniężnych na podstawie art. 8 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. z 1990 r. Nr 4, poz. 19 ze zm.). Pomijając nieprawidłowości wypłaty odpraw pieniężnych pracownikom przejmowanego zakładu pracy, których zatrudnia, pozwany powołuje się na fakt wypłaty odpraw powodom, którym odmawia zatrudnienia. Sąd Rejonowy uznał, że umowa o pracę uległa rozwiązaniu w dniu 30 września 1996 r. Z uwagi na to, że stosunek pracy ze Stanisławem K. nie został nawiązany, nie przysługuje mu wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy, którego domagał się w pozwie. Sąd Rejonowy uznał, że pracownicy nastawni, w tym powodowie, podlegają przejęciu przez pozwanego na podstawie art. 23 KP. Bez znaczenia jest okoliczność, że budynek RP-15, w którym powodowie mieli siedzibę nie został przejęty przez stronę pozwaną.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
