Uchwała Składu 7 Sędziów SN z dnia 28 września 1994 r., sygn. I KZP 9/94
W wypadku śmierci osoby represjonowanej na skutek wykonania kary śmierci wymierzonej wyrokiem, który został uznany za nieważny na podstawie art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 23 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego (Dz.U. nr 34, poz. 149 ze zm.), na osoby wymienione w art. 8 ust. 1 zdanie 2 tej ustawy przechodzi uprawnienie do odszkodowania za szkodę poniesioną przez osobę represjonowaną do chwili jej śmierci oraz zadośćuczynienie za doznaną do tego czasu krzywdę, wynikłe z wydania takiego wyroku.
Sąd Najwyższy w sprawie Waldemara G., po rozpoznaniu przekazanego na podstawie art. 390 § 1 k.p.k. przez Sąd Apelacyjny w Lublinie, postanowieniem z dnia 27 stycznia 1994 r., a przez skład trzech sędziów Sądu Najwyższego postanowieniem z dnia 27 kwietnia 1994 r., na podstawie art. 390 § 2 k.p.k., do rozpoznania przez skład siedmiu sędziów zagadnienia prawnego wymagającego zasadniczej wykładni ustawy:
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
