Wyrok NSA z dnia 18 kwietnia 2023 r., sygn. II OSK 1255/20
Zagospodarowanie przestrzenne
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Zofia Flasińska Sędziowie: sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz sędzia del. WSA Anna Szymańska (spr.) po rozpoznaniu w dniu 18 kwietnia 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J.C., E.Ś. oraz M.Ś. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 grudnia 2019 r. sygn. akt IV SA/Wa 2151/19 w sprawie ze skargi J.C., E.Ś. oraz M.Ś. na uchwałę Rady Gminy [...] z dnia 27 września 2002 r. nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza solidarnie od J.C., E.Ś. oraz M.Ś. na rzecz Gminy [...] kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (dalej: "WSA w Warszawie", "Sąd I instancji", "Sąd wojewódzki") wyrokiem z 13 grudnia 2019 r. sygn. akt IV SA/Wa 2151/19 oddalił skargę J.C., E.Ś. oraz M.Ś. (dalej: "skarżący", "strony") na uchwałę Rady Gminy [...] (dalej: "Rada Gminy") z 27 września 2002 r., nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.
Wyrok ten został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.
Rada Gminy 27 września 2002 r. podjęła uchwałę nr [...] w sprawie planu dla fragmentów obszarów [...] - część [...] w Gminie [...] (dalej: "uchwała").
J.C.., E.Ś. oraz M.Ś. wnieśli skargę na powyższą uchwałę w części § 20 ust. 1 pkt 1, domagając się stwierdzenia nieważności tego przepisu planu oraz załącznika graficznego w tym zakresie. Skarżący zarzucili naruszenie prawa materialnego, tj. art. 33 ustawy z 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2015 r., poz. 199 ze zm.), dalej: "u.p.z.p.", art. 7 i art. 94 Konstytucji RP w zw. z art. 40 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 506 ze zm.), dalej: "u.s.g." oraz art. 140 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r. poz. 1145 ze zm.), dalej: "k.c.". W uzasadnieniu skargi pełnomocnik wyjaśnił, że na działkach skarżących (strony są współwłaścicielami działki nr ew. [...] obręb [...], położonej przy ul. [...]. w [...]) planowane jest wybudowanie centrum handlowego, co wiąże się z koniecznością rozbiórki położonego na działce skarżących odcinka gazociągu DN 300 MOP 5,5 MPa relacji [...] oraz zbudowaniem nowego odcinka gazociągu o parametrach DN 500 MOP 5,0 MPa o długości 175 m. Z warunków technicznych dla budowy gazociągu wynika, że po tej przebudowie wyznaczony zostanie obszar strefy kontrolowanej o szerokości 8 m, którego linia środkowa pokrywa się z osią gazociągu. Zdaniem pełnomocnika obowiązujący plan wprowadza zbyt drastyczne ograniczenia w zagospodarowaniu działki, wymagając zachowania odległości 65 m od gazociągu. Powyższe powoduje, że nie ma możliwości uzyskania pozwolenia na budowę dla centrum handlowego ze względu na sprzeczność z planem w zakresie ustalonych stref bezpieczeństwa związanych z przebiegiem gazociągu. Ponadto w dacie uchwalania planu obowiązywało rozporządzenie Ministra Gospodarki z 30 lipca 2001 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać sieci gazowe (Dz. U. z 2001 r. nr 97, poz. 1055), dalej: "rozporządzenie z 2001 r.", które dopuszczało strefę kontrolowaną o szerokości 8 m. Strefę kontrolowaną o takiej szerokości dopuszcza również rozporządzenie Ministra Gospodarki z 26 kwietnia 2013 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać sieci gazowe i ich usytuowanie (Dz. U. z 2013 r. poz. 640), dalej: "rozporządzenie z 2013 r."
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
