Wyrok NSA z dnia 27 czerwca 2023 r., sygn. I OSK 485/20
W myśl art. 13 ust. 1 pkt 1 ustawy o drogach publicznych, obowiązek uiszczenia opłaty za parkowanie w strefie płatnego parkowania oraz opłaty dodatkowej w przypadku jej niewykonania, wynika bezpośrednio z mocy prawa i nie wymaga indywidualnego aktu administracyjnego. Ustawowe upoważnienie dla rady gminy do ustalenia stawek opłat, rodzajów opłat i sposobu ich pobierania pozwala na efektywne i elastyczne zarządzanie strefą płatnego parkowania, w tym ustanowienie metody poboru opłaty dodatkowej.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Karol Kiczka Sędziowie: Sędzia NSA Piotr Niczyporuk (spr.) Sędzia del. WSA Anna Wesołowska Protokolant starszy asystent sędziego Artur Dral po rozpoznaniu w dniu 27 czerwca 2023 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej [...] Sp. z o.o. w [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 24 października 2019 r., sygn. akt III SA/Wr 343/19 w sprawie ze skargi [...] Sp. z o.o. w [...] na § 6 ust. 3, § 7 pkt 1, § 7 pkt 2 uchwały oraz § 4 ust. 2, § 5 ust. 2, § 15 ust. 2 zd. 2 i § 16 ust. 3 załącznika do uchwały Rady Miejskiej [...] z dnia [...] października 2016 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia strefy płatnego parkowania pojazdów samochodowych na drogach publicznych w [...] oraz opłat za postój w tej strefie i sposobu ich pobierania 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od [...] Sp. z o.o. w [...] na rzecz Gminy Miejskiej [...] kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 24 października 2019 r. sygn. akt III SA/Wr 343/19, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu (dalej również: Sąd I instancji) w sprawie ze skargi M. Sp. z o.o. w D. (dalej: Skarżąca Spółka/Spółka) na § 6 ust. 3, § 7 pkt 1 uchwały oraz § 4 ust. 2, § 5 ust. 2, § 15 ust. 2 zd. 2 i § 16 ust. 3 załącznika do uchwały Rady Miejskiej w D. z 31 października 2016 r. nr XXVII/171/16 w przedmiocie ustalenia strefy płatnego parkowania pojazdów samochodowych na drogach publicznych w D. oraz opłat za postój w tej strefie i sposobu ich pobierania w punkcie pierwszym stwierdził nieważność § 7 pkt 1 i § 7 pkt 2 zaskarżonej uchwały. W punkcie drugim w pozostałym zakresie oddalił wniesioną skargę. Natomiast w punkcie trzecim zasądził od Gminy D. na rzecz Skarżącej Spółki kwotę 797 złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Wyrok ten zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym:
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
