Wyrok NSA z dnia 15 czerwca 2023 r., sygn. III OSK 126/22
Zgodnie z judykaturą, w kontekście oceny braku niezbędnych środków utrzymania określonym w art. 83 ust. 1 u.o.e.i.r., stosuje się odniesienie do najniższej kwoty świadczenia przyznawanego w trybie zwykłym, co stanowi obiektywny, jednakowy dla wszystkich wnioskodawców, miernik spełnienia przesłanki ustawowej. Właściwe jest również stanowisko, że najniższe świadczenie przyznane w trybie zwykłym umożliwia zabezpieczenie podstawowych potrzeb uprawnionej osoby. Jednakże wskaźnik ten nie jest bezwzględny i zawsze powinien być analizowany w kontekście indywidualnego stanu faktycznego.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Olga Żurawska-Matusiak Sędziowie: Sędzia NSA Rafał Stasikowski Sędzia del. WSA Beata Jezielska (spr.) Protokolant: asystent sędziego Olga Malicka po rozpoznaniu w dniu 15 czerwca 2023 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A.A. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 sierpnia 2021 r. sygn. akt II SA/Wa 1543/21 w sprawie ze skargi A.A. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Warszawie z dnia 9 lutego 2021 r. nr 992700/620/670/2020-SWO w przedmiocie odmowy przyznania renty z tytułu niezdolności do pracy w drodze wyjątku oddala skargę kasacyjną
Uzasadnienie
Wyrokiem z 18 sierpnia 2021 r. (sygn. akt II SA/Wa 1543/21) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, po rozpoznaniu skargi A.A. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z 9 lutego 2021 r. w przedmiocie odmowy przyznania renty z tytułu niezdolności do pracy w drodze wyjątku, na podstawie art. 151 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity na dzień orzekania przez WSA Dz.U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm., dalej jako: p.p.s.a.), oddalił skargę.
W uzasadnieniu wyroku podano, że zaskarżoną decyzją Prezes ZUS utrzymał w mocy własną decyzję z 21 grudnia 2020 r. o odmowie przyznania skarżącemu świadczenia w drodze wyjątku. Powołując się na treść art. 83 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 53 ze zm., dalej jako: u.o.e.r.) organ wyjaśnił, że przyznanie świadczenia w drodze wyjątku wymaga spełnienia łącznie wszystkich warunków określonych w tym przepisie, a brak choćby jednego z nich wyklucza możliwość przyznania świadczenia. Podniesiono, że dochód trzyosobowej rodziny skarżącego, na który składa się emerytura matki i ojca skarżącego, nie pozwala na stwierdzenie, że skarżący pozostaje bez niezbędnych środków utrzymania, gdyż niezbędne środki utrzymania należy oceniać na tle wysokości najniższej emerytury, która od 1 marca 2020 r. wynosi 1200 zł. Zatem w ocenie organu nie ma podstaw do przyznania skarżącemu renty z tytułu niezdolności do pracy w drodze wyjątku.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
