Wyrok NSA z dnia 8 marca 2023 r., sygn. I OSK 1246/22
Pomoc społeczna
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Piotr Niczyporuk Sędziowie sędzia NSA Maciej Dybowski sędzia del. WSA Agnieszka Miernik (spr.) po rozpoznaniu w dniu 8 marca 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 12 kwietnia 2022 r. sygn. akt II SA/Op 28/22 w sprawie ze skargi A. A. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 26 listopada 2021 r. nr SKO.40.3092.2021.śr w przedmiocie odmowy przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego 1. uchyla zaskarżony wyrok i oddala skargę; 2. odstępuje od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu wyrokiem z 12 kwietnia 2022 r. sygn. akt II SA/Op 28/22, po rozpoznaniu skargi A. A., uchylił decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z 26 listopada 2021 r. nr SKO.40.3092.2021.śr w przedmiocie odmowy przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego oraz poprzedzającą ją decyzję Burmistrza Miasta Kluczbork z 12 października 2021 r. nr ŚRiA.4132.63.2021.
Wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:
Burmistrz Miasta Kluczbork decyzją z 12 października 2021 r. nr ŚRiA.4132.63.2021 odmówił przyznania A. A. prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, wnioskowanego na babcię, B. B.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Opolu decyzją z 26 listopada 2021 r. nr SKO.40.3092.2021.śr utrzymało w mocy decyzję organu I instancji. Organ przyjął ustalenia, że B. B. jest wdową, orzeczeniem Powiatowego Zespołu ds. Orzekania o Niepełnosprawności w Kluczborku z 22 sierpnia 2017 r. nr ZOON.40210.542.2018 została zaliczona do osób o znacznym stopniu niepełnosprawności na stałe. Jak wynika z oświadczenia osoby ubiegającej się o świadczenie, dzieci B. B. nie mogą sprawować nad nią opieki z uwagi na swój stan zdrowia, ale nie posiadają orzeczenia o znacznym stopniu niepełnosprawności.
Organ II instancji wskazał, że z treści art. 17 ust. 1 pkt 4 i art. 17 ust. 1a ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 111 ze zm.), powoływanej dalej jako "u.ś.r.", wynika, że okoliczność sprawowania opieki nad osobą legitymującą się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności oraz rezygnacja z tego powodu z zatrudnienia to warunki konieczne do przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego, ale nie jedyne. Warunki wprowadzone w art. 17 ust. 1a ustawy uzależniają prawo do świadczenia pielęgnacyjnego od tego, czy istnieją inne osoby spokrewnione w pierwszym stopniu, które mogą sprawować opiekę nad osobą z niepełnosprawnością. Osoby spokrewnione w pierwszym stopniu, jako zobowiązane na gruncie ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2020 r. poz. 1359), powoływanej dalej jako "K.r.o.", do alimentacji w pierwszej kolejności, wyprzedzają przy tym w prawie do uzyskania świadczenia pielęgnacyjnego osoby spokrewnione w stopniu dalszym, chyba że są one małoletnie lub legitymują się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności. Przedstawiona regulacja prawna nie budzi wątpliwości interpretacyjnych pod względem językowym, ani ze względów systemowych, gdyż pozostaje w korelacji z zasadami określającymi pierwszeństwo obowiązku alimentacyjnego, przyjętymi w K.r.o. Okoliczność sprawowania przez wnioskodawczynię całodobowej opieki nad babcią nie znosi obowiązków określonych w art. 23 K.r.o., ciążących na dzieciach osoby niepełnosprawnej.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
