Wyrok NSA z dnia 17 lutego 2023 r., sygn. II GSK 1258/19
Ubezpieczenia
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Mirosław Trzecki (spr.) Sędzia NSA Andrzej Skoczylas Sędzia del. WSA Jacek Boratyn po rozpoznaniu w dniu 17 lutego 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 grudnia 2018 r. sygn. akt VI SA/Wa 1419/18 w sprawie ze skargi W. we W. na decyzję Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia 22 maja 2018 r. nr 683/2018/Ub w przedmiocie ustalenia podlegania obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego 1. uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie; 2. zasądza od W. we W. na rzecz Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia 340 (trzysta czterdzieści) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (dalej: WSA, Sąd pierwszej instancji) wyrokiem z 18 grudnia 2018 r. sygn. akt VI SA/Wa 1419/18 po rozpoznaniu skargi W. we W. (dalej: skarżąca, W.) uchylił zaskarżoną decyzję Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia (dalej: Prezes NFZ) z 22 maja 2018 r. oraz poprzedzającą ją decyzję Dyrektora Dolnośląskiego Oddziału Wojewódzkiego NFZ z 12 lutego 2016 r. (dalej: organ pierwszej instancji) w przedmiocie ustalenia podlegania obowiązkowemu ubezpieczeniu zdrowotnemu oraz orzekł o kosztach postępowania na rzecz skarżącej.
Sąd pierwszej instancji orzekał w następującym stanie sprawy:
Zaskarżoną decyzją Prezes NFZ, działając na podstawie art. 102 ust. 5 pkt 24 w związku z art. 109 ust. 5 i 6 oraz art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. e ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1938, ze zm., dalej: ustawa o świadczeniach lub u.ś.o.z.) utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji z 12 lutego 2016 r. stwierdzającą, że Ł.H. ( uczestnik, zainteresowany) w okresie od 1 października 2007r. do 2 marca 2008 r. oraz od dnia 8 marca, do 21 lipca 2008 r. podlegał obowiązkowemu ubezpieczeniu zdrowotnemu z tytułu wykonywania na rzecz skarżącej pracy na podstawie umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z przepisami ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459 ze zm., dalej: k.c.) mają zastosowanie przepisy dotyczące zlecenia. Organ wskazał, że przedmiotem spornych umów zawartej przez skarżącą z uczestnikiem i nazwanych "umową o dzieło" było opracowanie oraz poprowadzenie zajęć z organizacji i zarządzania, socjologii, marketingu usług turystycznych i rekreacyjnych (wykłady i ćwiczenia ). W ocenie Prezesa NFZ w przypadku spornych umów żadne konkretne dzieło w myśl przepisów k.c. nie zostało oznaczone, gdyż ich wykonywanie było ciągiem określonych czynności starannego działania zmierzających do osiągnięcia rezultatu w postaci nauczenia, wytłumaczenia, zaprezentowania zagadnień związanych z wykładaną materią, co oznacza, że zainteresowany wykonywał obowiązki, które mieszczą się w ramach typowych akademickich prac edukacyjnych.
Sygn. akt II GSK 1258/19
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
