Wyrok NSA z dnia 21 lipca 2023 r., sygn. I FSK 543/19
Podatek od towarów i usług
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Bartosz Wojciechowski, Sędzia NSA Sylwester Golec (sprawozdawca), Sędzia del. WSA Dominik Mączyński, Protokolant Marek Wojtasiewicz, po rozpoznaniu w dniu 21 lipca 2023 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej S. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 14 listopada 2018 r. sygn. akt I SA/Wr 567/18 w sprawie ze skargi S. B. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu z dnia 23 kwietnia 2018 r. nr 0201-IOV1.4103.171.2017 w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do grudnia 2013 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od S. B. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu kwotę 5.400 zł (słownie: pięć tysięcy czterysta złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
1. Wyrok sądu pierwszej instancji.
1.1. Wyrokiem z dnia 14 listopada 2018 r., sygn. akt I SA/Wr 567/18 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił skargę S. B. (powoływany dalej jako: skarżący lub strona) na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu z dnia 23 kwietnia 2018 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług (podatek VAT) za miesiące od stycznia do grudnia 2013 r. (wyrok z uzasadnieniem dostępny jest w bazie CBOSA na stronie orzeczenia.nsa.gov.pl).
1.2. W wyroku wskazano, że skarżący w 2013 r. nie zaewidencjonował sprzedaży 4.332,67 ton węgla. Prowadzone w stosunku do skarżącego postępowanie podatkowe ujawniło, że w ramach działalności w zakresie obrotu węglem w 2013 r. nie dokonał on żadnych zakupów węgla. Takie czynności miały miejsce w 2012 r. (zakup od dwóch podmiotów). W remanencie sporządzonym na 31 grudnia 2012 r. skarżący wykazał zapas węgla w ilości 5.227,80 ton, zaś na 31 grudnia 2013 r. stan zapasu węgla wynosił 0. Dokonane przez organ podatkowy 22 listopada 2013 r. oględziny potwierdziły że skarżący w tym dniu w miejscu prowadzenia działalności gospodarczej dysponował zapasem węgla. Z dokumentów źródłowych wynikało, że w 2013 r. skarżący sprzedał 598,74 ton. W tych okolicznościach organy podatkowe zasadnie powzięły wątpliwość co do rzetelności prowadzonych przez skarżącego urządzeń ewidencyjnych. Wezwany do wyjaśnienia tych okoliczności skarżący wskazał, że spis z natury na 31 grudnia 2012 r. odzwierciedla stan towarów w ilości 5.227,80 ton. Sąd pierwszej instancji uznał, że organy podatkowe zasadnie uznały, że prowadzona przez skarżącego ewidencja jest nierzetelna i prawidłowo określiły podstawę opodatkowania w drodze oszacowania z uwagi na brak dowodów sprzedaży towarów, które strona wykazała w swojej ewidencji magazynkowej.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
