Wyrok NSA z dnia 15 marca 2023 r., sygn. III FSK 3614/21
Podatek od nieruchomości
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Paweł Borszowski, Sędzia NSA Sławomir Presnarowicz, Sędzia WSA (del.) Mirella Łent (sprawozdawca), , po rozpoznaniu w dniu 15 marca 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej S. sp.j. z siedzibą we W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 17 września 2020 r. sygn. akt I SA/Wr 315/20 w sprawie ze skargi S. sp.j. z siedzibą we W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Wałbrzychu z dnia 4 marca 2020 r. nr SKO 4121/204/2020 w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2017 r. oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 17 września 2020 r. sygn. akt I SA/Wr 315/20 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił skargę S. Spółka Jawna we W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Wałbrzychu z dnia 4 marca 2020 r. utrzymującą w mocy decyzję Burmistrza Lądka-Zdroju z dnia 16 grudnia 2019 r. w sprawie podatku od nieruchomości za 2017 r.
WSA podał, że istotą sporu była kwestia opodatkowania obiektu posadowionego na działce gruntu numer [...], będącej w użytkowaniu wieczystym strony, a dokładnie kwestii, czy przedmiotowy obiekt jest budynkiem w rozumieniu przepisu art. 1a ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych, dalej jako: u.p.o.l. Skarżąca spółka twierdziła, że nie powinna opłacać podatku od nieruchomości od przedmiotowego obiektu, gdyż nie spełnia warunków uzasadniających uznanie za przedmiot opodatkowania z uwagi na brak dachu – wskazywała przy tym, że nie można uznać za dach istniejącego zabezpieczenia dachowego, mającego charakter tymczasowy. Ze stanowiskiem tym nie zgodziły się organy podatkowe, wywodząc, że stan dachu, jego uszkodzenie lub usunięcie w wyniku prowadzenia prac remontowych nie oznacza, że dany obiekt przestaje być budynkiem w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 1 u.p.o.l. Skarżąca nie zaskarżyła przy tym decyzji w części dotyczącej opodatkowania gruntu. WSA wskazał, że zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 i pkt 2 u.p.o.l. opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegają grunty i budynki oraz ich części. Przepisy te regulują zatem przedmiot opodatkowania podatkiem od nieruchomości. Podatnikami podatku od nieruchomości, zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 u.p.o.l., są właściciele nieruchomości lub obiektów budowlanych, z zastrzeżeniem ust. 3 (zastrzeżenia nie ma znaczenia w niniejszej sprawie). W myśl art. 1a ust. 1 pkt 1 u.p.o.l., budynkiem jest obiekt budowlany w rozumieniu przepisów prawa budowalnego, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzenie za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundament i dach. Przepis ten dopracowuje zatem określony w art. 2 ust. 1 pkt 2 u.p.o.l. przedmiot opodatkowania. Nie można też pominąć, że zgodnie z art. 21 ust. 1 ustawy z 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z 2010 r., nr 193, poz. 1287 ze zm., dalej: u.p.g.k.), podstawę, m in. wymiaru podatków i świadczeń, oznaczania nieruchomości w księgach wieczystych stanowią dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków. W ocenie WSA słusznie wskazują organy podatkowe (na podstawie zgromadzonej dokumentacji zdjęciowej), że połać dachowa położona jest na drewnianej konstrukcji (co przyznaje również strona), a zatem zabezpieczenie to posiada oba elementy dachu jako takiego (więźbę oraz poszycie). Wobec powyższego, nie sposób zdaniem Sądu uznać, że obiekt ten miałby nie posiadać dachu, a tym samym nie stanowić budynku w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 1 u.p.o.l., podlegającego opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości. Sąd zgodził się również z organem w zakresie prawidłowości ustalenia powierzchni użytkowej budynku. Wobec braku danych w ewidencji gruntów i budynków, powierzchnia ta została zasadnie przyjęta na podstawie oświadczeń Strony zawartych w deklaracjach podatkowych za poprzednie lata. Istotnie, organ podatkowy, nie kwestionując oświadczenia Strony w tym zakresie, nie miał obowiązku dokonywania odrębnych ustaleń co do powierzchni użytkowej budynku. Niezależnie od tego zgadza się również Sąd ze stwierdzeniem organu, że konstrukcja dachu opiera się na ścianach zewnętrznych (co wynika z dokumentacji zdjęciowej) a zatem budynek posiada ściany zewnętrzne i jest możliwe ustalenie jego powierzchni użytkowej. W ocenie Sądu I instancji poczynione przez organy podatkowe ustalenia oraz dokonana na ich podstawie ocena prawna jest prawidłowa i brak w tym zakresie naruszenia przepisów prawa materialnego czy przepisów procesowych.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
