Wyrok NSA z dnia 27 lipca 2023 r., sygn. III FSK 452/23
Podatek od nieruchomości
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Krzysztof Winiarski, Sędzia NSA Bogusław Dauter, Sędzia WSA (del.) Agnieszka Olesińska (sprawozdawca), po rozpoznaniu w dniu 27 lipca 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P.S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 22 listopada 2022 r. sygn. akt I SA/Po 519/22 w sprawie ze skargi P.S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Poznaniu z dnia 28 kwietnia 2022 r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2019 r. oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
III FSK 452/23 | | |
UZASADNIENIE
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 22 listopada 2022 r., sygn. akt I SA/Po 519/22 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę P.S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Poznaniu z dnia 28 kwietnia 2022 r. utrzymującą w mocy decyzję Wójta Gminy C. z dnia 3 grudnia 2021 r. ustalającą skarżącemu wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2019 r. w kwocie 4.192 zł.
Sąd I instancji opisując dotychczasowe postępowanie podał, że Skarżący prowadził na nieruchomości działalność gospodarczą początkowo, tj. od 1.12.2012 r. na podstawie umowy ze Spółdzielnią Kółek Rolniczych w K., reprezentowaną przez prezesa L. S., a następnie od 26.07.2019 r. na podstawie umowy najmu zawartej bezpośrednio z L. S. prowadzącym działalność gospodarczą – SKR L. S.. Umowa została rozwiązana z dniem 1.12.2020 r. W ocenie Wójta L. S. nie był umocowany do zawierania umów w imieniu Spółdzielni Kółek Rolniczych w K.. Od 1992 r. L. S. działał jednoosobowo, zaś zgodnie ze statutem Spółdzielni uprawniony do reprezentacji zarząd powinien być trzyosobowy. Nadto, z dniem 1.01.2016 r. Spółdzielnia przestała istnieć z uwagi na brak skutecznie złożonego wniosku o wpis do KRS. Z uwagi na powyższe w ocenie organu należało uznać, że skarżący był bezumownym użytkownikiem przedmiotowej nieruchomości w zajmowanej przez siebie części. Skarżący był podatnikiem podatku od nieruchomości zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 4b ustawy z dnia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1445 ze zm., dalej: u.p.o.l.). Posiadał on bowiem nieruchomość należącą do jednostki samorządu terytorialnego (Gminy C.) bez tytułu prawnego. Dopiero w wyniku zawarcia umowy z 26 lipca 2019 r. obowiązek podatkowy ciążył na podmiocie, od którego skarżący wynajmował nieruchomość. L. S. nie dysponował tytułem prawnym do nieruchomości, pomimo że tak oświadczał.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
