Wyrok NSA z dnia 6 września 2023 r., sygn. III FSK 734/22
Podatek od nieruchomości
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Krzysztof Winiarski (sprawozdawca), Sędzia NSA Jolanta Sokołowska, Sędzia WSA (del.) Anna Juszczyk-Wiśniewska, po rozpoznaniu w dniu 6 września 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej D. sp. z o.o. w likwidacji z siedzibą w L. (dawniej: Z. sp. z o.o. z siedzibą w L.) od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 9 grudnia 2021 r. sygn. akt I SA/Ke 423/20 w sprawie ze skargi Z. sp. z o.o. z siedzibą w L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Kielcach z dnia 1 października 2021 r. nr SKO.PO-41/3052/710/2020 w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2020 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2) uchyla zaskarżoną decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Kielcach z dnia 1 października 2021 r. nr SKO.PO-41/3052/710/2020, 3) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Kielcach na rzecz D. sp. z o.o. w likwidacji z siedzibą w L. 11 717 (słownie: jedenaście tysięcy siedemset siedemnaście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Uzasadnienie
Wyrokiem z 9 grudnia 2021 r., sygn. akt I SA/Ke 423/20, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach oddalił skargę D. sp. z o.o. w likwidacji z siedzibą w L. (dawniej: Z. sp. z o.o. z siedzibą w L.), na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Kielcach z 1 października 2020 r., nr SKO.PO-41/3052/710/2020, w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2020 r.
Wymieniony wyrok, jak również inne przytoczone w niniejszym uzasadnieniu orzeczenia sądów administracyjnych, publikowane są na stronach internetowych Naczelnego Sądu Administracyjnego (https://orzeczenia.nsa.gov.pl).
Rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie faktycznym.
Decyzją z 22 maja 2020 r., nr Fn.IV.3120.4.8.2020, Burmistrz Miasta Ostrowca Świętokrzyskiego określił Skarżącej wysokość zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2020 r. w kwocie 73.196 zł, dokonując wymiaru od powierzchni 2.642 m2 budynków związanych z działalnością gospodarczą, od powierzchni 23.053 m2 gruntów związanych z działalnością gospodarczą oraz od budowli o wartości 35.000 zł.
W wyniku odwołania Skarżącej decyzją z 1 października 2020 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Kielcach utrzymało w mocy rozstrzygnięcie organu pierwszej instancji. W uzasadnieniu organ odwoławczy wskazał, że z załączonych do akt sprawy dokumentów urzędowych - zawiadomienia o zmianie w ewidencji gruntów i budynków z 18 grudnia 2015 r. oraz wypisu z rejestru gruntów z 14 października 2019 r. wynikało, iż Spółka jest użytkownikiem wieczystym nieruchomości położonej w [...] przy ul. [...]. Powyższe dane były zbieżne z załączonym aktem notarialnym Rep. A [...] z 13 grudnia 2013 r. oraz treścią księgi wieczystej nr [...]. Kolegium wyjaśniło, że co do zasady organy podatkowe nie mają kompetencji do przyjmowania przy określaniu wymiaru danych odmiennych od ujawnionych w ewidencji gruntów i budynków, pozostając nimi związanymi przy dokonywaniu ustaleń faktycznych, przy jednoczesnym zastrzeżeniu, że wpisy dotyczące oznaczenia właściciela (użytkownika wieczystego) nieruchomości zawarte w ewidencji gruntów i budynków nie mogą podważać domniemania prawdziwości danych zawartych w dziale II ksiąg wieczystych, obejmującym wpisy dotyczące własności i użytkowania wieczystego. Ilekroć więc podatnik wykaże w postępowaniu podatkowym w trybie art. 194 § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2018 r. poz. 800 ze zm., dalej: O.p.), że wbrew wskazanym w ewidencji gruntów danym dotyczącym właściciela (użytkownika wieczystego) rzeczywisty stan własności (prawa użytkowania wieczystego) odmiennie reguluje dział II właściwej księgi wieczystej, organy podatkowe zobowiązane są powołaną okoliczność zweryfikować, aby podjąć rozstrzygnięcie odnoszące się do rzeczywistego, tj. ujawnionego w księdze wieczystej, właściciela (użytkownika wieczystego) nieruchomości będącego podatnikiem w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. z 2018 r. poz. 1445 ze zm., dalej: u.p.o.l.). Z uwagi na okoliczność, że w rozpoznawanej sprawie sytuacja taka nie miała miejsca (zachodziła zbieżność danych zawartych w ewidencji i dziale II księgi wieczystej prowadzonej dla spornej nieruchomości), organ odwoławczy za prawidłową przyjął ocenę Prezydenta co do statusu Skarżącej jako podmiotu zobowiązanego do uiszczenia podatku od nieruchomości z racji bycia użytkownikiem wieczystym badanej nieruchomości gruntowej oraz właścicielem budynków i budowli nań posadowionych.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
