Wyrok NSA z dnia 7 grudnia 2022 r., sygn. I OSK 316/22
Pomoc społeczna
Dnia 7 grudnia 2022 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Piotr Przybysz Sędziowie: sędzia NSA Piotr Niczyporuk sędzia del. WSA Anna Wesołowska (spr.) po rozpoznaniu w dniu 7 grudnia 2022 roku na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 7 grudnia 2021 r., sygn. akt II SA/Ol 822/21 w sprawie ze skargi B. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. z dnia [...] sierpnia 2021 r., nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego 1. uchyla zaskarżony wyrok i oddala skargę; 2. odstępuje od zasądzenia od B. G. na rzecz Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego w całości.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie wyrokiem z 7 grudnia 2021 r., po rozpoznaniu sprawy ze skargi B. G. (Skarżąca) na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. (Kolegium) z [...] sierpnia 2021 r., w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego uchylił zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję organu I instancji.
Wyrok wydany został w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:
Wnioskiem z [...] maja 2021 r. Skarżąca zwróciła się do Gminnego Ośrodka Opieki Społecznej w R. z wnioskiem o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w związku ze sprawowaniem opieki nad niepełnosprawną w stopniu znacznym matką – H. A.
Decyzją z [...] czerwca 2021 r. Wójt Gminy R. (Wójt) odmówił przyznania Skarżącej świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością opieki nad matką. Wyjaśnił, że nie kwestionuje faktycznego sprawowania przez Skarżącą opieki nad matką, osobą niepełnosprawną, niebędącą w stanie samodzielnie egzystować. Organ ustalił również, że mąż osoby wymagającej opieki –L. A. legitymuje się orzeczeniem o lekkim stopniu niepełnosprawności jednakże nie jest w stanie pełnić całodobowej opieki nad żoną, gdyż sam wymaga opieki. Ojciec Skarżącej zmaga się z licznymi schorzeniami, tj. dyskopatią stawową, jaskrą, miewa częste omdlenia, a także stany depresyjne. Ze względu na podeszły wiek oraz zły stan zdrowia nie sprawuje opieki nad żoną wymagającą całodobowej opieki jak również nie może wykonywać najprostszych czynności, tj. nie jest w stanie podnieść żony, posadzić jej, wykąpać, czy ubrać, a nadto od trzech lat nie jest w stanie zrobić zakupów, gdyż nie wychodzi z domu ze strachu, że jak wyjdzie, żonie stanie się coś złego. Wobec dokonanych ustaleń jako przyczynę odmowy przyznania świadczenia organ wskazał treść art. 17 ust. 1b i ust. 5 pkt 2a ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2020r. poz. 111, dalej jako: "ustawa"), pomimo, że Skarżąca jest jedyną osobą sprawującą opiekę nad chorą mamą.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
