Wyrok NSA z dnia 16 listopada 2022 r., sygn. I OSK 229/22
Pomoc społeczna
Dnia 16 listopada 2022 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Iwona Bogucka Sędziowie: sędzia NSA Maciej Dybowski sędzia del. WSA Arkadiusz Blewązka (spr.) po rozpoznaniu w dniu 16 listopada 2022 roku na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 27 października 2021 r. sygn. akt II SA/Ke 738/21 w sprawie ze skargi D. D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] lipca 2021 r. znak: [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego 1. uchyla zaskarżony wyrok i oddala skargę; 2. odstępuje od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 27 października 2021 r., II SA/Ke 738/21 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach, po rozpoznaniu sprawy ze skargi D. D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] lipca 2021 r. znak: [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego, uchylił zaskarżoną decyzję oraz decyzję organu I instancji.
Powyższy wyrok wydany został w następujących okolicznościach:
Ww. zaskarżoną decyzją z dnia [...] lipca 2021 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy P. z dnia [...] marca 2021 r. znak: [...] odmawiającą przyznania D. D. prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej wnioskowanego w związku z opieką nad babką M. D., legitymującą się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności na stałe. Mając na uwadze, iż organ I instancji stanął na stanowisku, że prawo do świadczenia pielęgnacyjnego nie przysługuje D.D. bowiem M. D. nie spełnia warunku z art. 17 ust. 1b ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz.U.2020.111 ze zm.), dalej jako "u.ś.r.", gdyż z treści orzeczenia o niepełnosprawności nie da się ustalić, kiedy u M. D. powstała niepełnosprawność, Kolegium wyjaśniło, że wyrokiem z dnia 21 października 2014 r., K 38/13 Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 17 ust. 1b u.ś.r., w zakresie, w jakim różnicuje prawo do świadczenia pielęgnacyjnego osób sprawujących opiekę nad osobą niepełnosprawną po ukończeniu przez nią wieku określonego w tym przepisie ze względu na moment powstania niepełnosprawności, jest niezgodny z art. 32 ust. 1 Konstytucji RP. Stąd w stosunku do opiekunów osób wymagających opieki, których niepełnosprawność powstała później, kryterium momentu powstania niepełnosprawności, jako uniemożliwiające uzyskanie świadczenia pielęgnacyjnego, utraciło przymiot konstytucyjności. Tym samym, w odniesieniu do tych osób oceny spełnienia przesłanek niezbędnych dla przyznania świadczenia pielęgnacyjnego należy dokonywać z pominięciem tego kryterium. Jednocześnie, powołując się na art. 17 ust. 1 u.ś.r., Kolegium wskazało, że niesporne jest, iż M.D. spełnia warunki do przyznania świadczenia pielęgnacyjnego. Jednak poza osobą wymagającą opieki, także osoba ją sprawująca musi spełnić ustawowe przesłanki do przyznania tegoż świadczenia. Wnukowi, a więc osobie spokrewnionej w stopniu drugim, przysługuje świadczenie pielęgnacyjne tylko wtedy gdy nie ma osób pełnoletnich spokrewnionych w pierwszym stopniu lub legitymują się one orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności. Nie jest w sprawie kwestionowane, że M. D. ma troje pełnoletnich dzieci. Istnieją zatem osoby spokrewnione z nią w pierwszym stopniu, które nie posiadają orzeczenia o znacznym stopniu niepełnosprawności. Organ wskazał, że nie ma znaczenia z jakiego powodu dzieci osoby wymagającej opieki, opieki tej nie sprawują. Takie okoliczności jak zamieszkiwanie w innej miejscowości, praca zawodowa, czy legitymowanie się orzeczeniem o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności nie mogą zostać uwzględnione, gdyż pozostają bez wpływu na wystąpienie przesłanek z art. 17 ust. 1a u.ś.r. Z przepisu tego jasno wynika, że przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego D.D. mogłoby nastąpić wyłącznie wtedy, gdyby jego babka nie posiadała dorosłych osób spokrewnionych z nią w pierwszym stopniu lub gdyby jej dzieci posiadały orzeczenia o znacznym stopniu niepełnosprawności. W konsekwencji Kolegium podzieliło stanowisko organu I instancji, że nie zachodzą podstawy do przyznania wnioskowanego świadczenia, gdyż obowiązek sprawowania opieki nad M. D. spoczywa w pierwszej kolejności na jej dzieciach.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty