Wyrok NSA z dnia 20 grudnia 2022 r., sygn. III OSK 6618/21
Inne
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Pocztarek Sędziowie Sędzia NSA Przemysław Szustakiewicz Sędzia del. WSA Maciej Kobak (spr.) po rozpoznaniu w dniu 20 grudnia 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J.W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 kwietnia 2021 r. sygn. akt II SA/Wa 2104/20 w sprawie ze skargi J.W. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] sierpnia 2020 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania emerytury w drodze wyjątku oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 19 kwietnia 2021 r. sygn. akt II SA/Wa 2104/20 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (dalej: "WSA"), po rozpoznaniu sprawy ze skargi J.W. (dalej: "skarżący") na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (dalej: "Prezes ZUS") z dnia [...] sierpnia 2020 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania emerytury w drodze wyjątku - oddalił skargę.
Wyrok ten zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:
Prezes ZUS decyzją z dnia [...] stycznia 2019 r. nr [...], utrzymał w mocy decyzję własną z dnia [...] grudnia 2018 r. nr [...] o odmowie przyznania Januszowi Wojnarowi emerytury w drodze wyjątku. W następstwie złożonej przez skarżącego skargi, WSA wyrokiem z dnia 15 listopada 2019 r., sygn. akt II SA/Wa 402/19 uchylił obie decyzje. W uzasadnieniu wyroku WSA stwierdził, że w zaskarżonej i poprzedzającej ją decyzji Prezes ZUS nie przedstawił okoliczności stanu faktycznego niniejszej sprawy i nie rozważył ich w pełni na gruncie przepisu art. 83 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 504 z późn. zm. - dalej: "ustawa emerytalna").
Decyzją z dnia [...] sierpnia 2020 r. nr [...] Prezes ZUS ponownie odmówił skarżącemu przyznania świadczenia w drodze wyjątku.
W uzasadnieniu decyzji Prezes ZUS wyjaśnił, że przyznanie świadczenia na podstawie art. 83 ust. 1 ustawy emerytalnej, jest możliwe, jeżeli wnioskodawca łącznie spełnił następujące warunki: jest lub był osobą ubezpieczoną lub jest członkiem rodziny pozostałym po ubezpieczonym, nie spełnia warunków ustawowych do uzyskania świadczeń wskutek szczególnych okoliczności, nie może podjąć pracy ze względu na całkowitą niezdolność do pracy lub wiek, nie ma niezbędnych środków utrzymania. Do przyznania świadczenia w drodze wyjątku wszystkie przesłanki, o jakich mowa w tym przepisie, powinny być spełnione łącznie, a brak choćby jednej przesłanki wyklucza możliwość przyznania świadczenia.
Prezes ZUS wskazał, że skarżący ma przyznaną emeryturę w trybie zwykłym w wysokości 256,78 zł brutto, nie zachodzi więc jedna z przesłanek do przyznania świadczenia w drodze wyjątku, ponieważ skarżący spełnia warunki do emerytury na zasadach ogólnych. Przepisy ustawy emerytalnej z uwagi na uznaniowy charakter świadczenia określonego w art. 83 ust. 1, o przyznaniu którego decyduje wyłącznie Prezes ZUS, nie przewidują zbiegu tego świadczenia ze świadczeniami ustawowymi przyznawanymi przez organy emerytalno-rentowe.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
