Renta specjalna a wyjątkowe osiągnięcia obywatelskie - Wyrok NSA z dnia 19 lutego 2025 r., sygn. III OSK 2445/24
Świadczenia specjalne w postaci renty mogą być przyznawane wyłącznie w przypadkach spełniających kryteria 'szczególnie uzasadnionego przypadku', które muszą obejmować wybitne, wyjątkowe osiągnięcia i zasługi, a nie tylko trudną sytuację materialną lub zdrowotną, nawet jeśli wynikają one z poważnego wypadku przy pracy.
Teza SI
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Tamara Dziełakowska (spr.) Sędziowie: sędzia NSA Olga Żurawska-Matusiak sędzia del. WSA Mariusz Kotulski Protokolant: asystent sędziego Dawid Lis po rozpoznaniu w dniu 19 lutego 2025 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej W. F. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 maja 2024 r. sygn. akt II SA/Wa 1915/23 w sprawie ze skargi W. F. na decyzję Prezesa Rady Ministrów z dnia 28 lipca 2023 r. nr BPRM.ZŚS.270.70.2023 w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia specjalnego oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wyrokiem z 27 maja 2024 r. (II SA/Wa 1915/23) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 151 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2023 r., poz. 1634 ze zm.; dalej "p.p.s.a.") oddalił skargę W. F. na decyzję Prezesa Rady Ministrów z 28 lipca 2023 r. w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia specjalnego.
Orzeczenie to wydane zostało w następujących okolicznościach sprawy.
Decyzją z 28 lipca 2023 r. Prezes Rady Ministrów, działając na podstawie art. 82 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2022 r., poz. 504 ze zm.; dalej "ustawa") odmówił skarżącemu przyznania świadczenia.
Jak wynika z akt sprawy, pismem z 6 lutego 2023 r. skarżący zwrócił się do Prezesa RM z prośbą o przyznanie renty specjalnej lub emerytury w drodze wyjątku, opisując swoje trudne położenie zarówno zdrowotne jak i materialne, powiązane z wypadkiem przy pracy jakiemu uległ 6 listopada 1964 r. w ramach zatrudnienia jako operator dźwigu w Nadodrzańskim Przedsiębiorstwie Budownictwa Ogólnego w Szczecinie. W wypadku tym skarżący doznał złamania kończyn dolnych i innych licznych obrażeń, które wpłynęły na jego przyszłość, uniemożliwiając podjęcie pracy zarobkowej, albowiem wnioskodawca zmuszony był podjąć leczenie, które trwa do dnia dzisiejszego. W związku z wypadkiem skarżący otrzymywał od zakładu pracy rentę w bardzo niskiej kwocie, która nie wystarczała na pokrycie kosztów leczenia. Oprócz tego wnioskodawcy przyznano rentę z ZUS z tytułu całkowitej niezdolności do pracy. W kwietniu 2001 r. ogłoszono upadłość pracodawcy skarżącego, który w postępowaniu upadłościowym dokonał zgłoszenia swojej wierzytelności. W toku likwidacji masy upadłości wnioskodawca do 31 maja 2006 r. uzyskał zaspokojenie swoich należności jedynie w 12% względem zgłoszonej i uznanej wierzytelności.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
