Wyrok NSA z dnia 17 listopada 2022 r., sygn. III FSK 620/22
Podatek od nieruchomości
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Sławomir Presnarowicz, Sędzia NSA Stanisław Bogucki, Sędzia WSA (del.) Mirella Łent (sprawozdawca), , po rozpoznaniu w dniu 17 listopada 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Koszalinie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 16 marca 2022 r., sygn. akt I SA/Sz 17/22 w sprawie ze skargi Agencji Mienia Wojskowego w Warszawie na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Koszalinie z dnia 9 listopada 2021 r., nr SKO.414.2028.2021 w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2015 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Koszalinie na rzecz Agencji Mienia Wojskowego w Warszawie kwotę 240 (słownie: dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie wyrokiem z dnia 16 marca 2022 r. I SA/Sz 17/22 po rozpoznaniu sprawy ze skargi Agencji Mienia Wojskowego na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Koszalinie z dnia 9 listopada 2021 r. nr SKO.414.2028.2021, w przedmiocie oprocentowania nadpłaty podatku od nieruchomości za 2015 r. uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Burmistrza M. z dnia 11 sierpnia 2021 r. nr Fn.3120.6.2.2020.WL, a także zasądził od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Koszalinie na rzecz strony kwotę 1.061 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania. Sąd podał, że przedmiotem sporu w niniejszej sprawie jest zasadność zakwestionowania przez organy podatkowe prawa skarżącej do otrzymania oprocentowania zwróconej nadpłaty, powstałej w wyniku uchylenia przez WSA w Szczecinie uprzednio wydanych decyzji określających zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2015 r. Nadto wskazał, że w przypadku podatnika, który dokonuje zapłaty podatku w wysokości wynikającej z decyzji, uznanej następnie za wadliwą i wyeliminowanej z obrotu prawnego, brak jest podstaw do obciążania go negatywnymi konsekwencjami takiej sytuacji. Tym samym ryzyko następczej wadliwości wykonanej decyzji ciąży na organie podatkowym, a nie na podatniku. Sąd podał, że w jego ocenie w niniejszej sprawie doszło do uchylenia decyzji wymiarowej z przyczyn naruszenia prawa przez organ podatkowy, co wyraźnie wynika z wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 15 kwietnia 2021 r. I SA/Sz 21/21, kontrolującego tę decyzję. WSA w Szczecinie w wyroku z dnia 15 kwietnia 2021 r. wskazał, że Trybunał Konstytucyjny wyrokiem z dnia 24 lutego 2021 r. sygn. akt SK 39/19 orzekł, że art. 1a ust.1 pkt 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 o podatkach i opłatach lokalnych, (tj. Dz.U. z 2019 r., poz. 1170 z późn. zm., dalej u.p.o.l.) rozumiany w ten sposób, że o związaniu gruntu, budynku lub budowli z prowadzeniem działalności gospodarczej decyduje wyłącznie posiadanie gruntu, budynku lub budowli przez przedsiębiorcę lub inny podmiot prowadzący działalność gospodarczą, jest niezgodny z art. 64 ust. 1 w związku z art. 31 ust. 3 i art. 84 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Wskazał też, że jest to tzw. wyrok interpretacyjny, a jego skutkiem jest eliminacja takiej interpretacji ww. przepisu, która w kwestii związania gruntu, budynku lub budowli z prowadzeniem działalności gospodarczej, ogranicza się do faktu ich posiadania przez przedsiębiorcę lub podmiot prowadzący działalność gospodarczą.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
