Wyrok NSA z dnia 22 listopada 2023 r., sygn. III FSK 791/23
Podatek od nieruchomości
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Krzysztof Winiarski, Sędzia NSA Paweł Borszowski, Sędzia WSA (del.) Mirella Łent (sprawozdawca), Protokolant Agata Grabowska, po rozpoznaniu w dniu 22 listopada 2023 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej D. sp. z o.o. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 8 marca 2023 r. sygn. akt I SA/Bk 13/23 w sprawie ze skargi D. sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Suwałkach z dnia 8 listopada 2022 r. nr KO.500/206/22 w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2020 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Białymstoku, 2) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Suwałkach na rzecz D. sp. z o.o. z siedzibą w W. kwotę 2206 (słownie: dwa tysiące dwieście sześć) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 8 marca 2023 r. sygn. I SA/Bk 13/23 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku oddalił skargę D. Spółka z o.o. w W. (dalej jako skarżąca) na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Suwałkach z dnia 8 listopada 2022 r. w przedmiocie stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2020 r.
W uzasadnieniu Sąd pierwszej instancji wskazał, że spór dotyczy kwalifikacji prawnopodatkowej w ramach podatku od nieruchomości Stacji LNG S. oraz Instalacji odparowywania LNG S. 2 (S. LNG II), a ściślej stacji redukcyjno-pomiarowych, parownic oraz węża metalowego. Zdaniem tego sądu, pomimo, że nastąpiła zmiana definicji obiektu budowalnego w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. – prawo budowlane (Dz. U. z 2017 r. poz. 1332 ze zm., dalej jako: p.b.) nie było podstaw do twierdzenia, że aktualne instalacje takie jak np. parownice nie podlegają już opodatkowaniu. WSA w Białymstoku stwierdził, że wykreślenie z definicji zwrotu "całość użytkowo-techniczna" nie zmieniła faktu, iż opodatkowaniu podlega, poza wyraźnie wskazanymi w prawie budowlanym przypadkami, zarówno część budowlana, jak i techniczna. Wyczerpująco zebrany materiał dowodowy zdaniem tego sądu doprowadził do uznania, że sporne elementy wchodzące w skład Instalacji odparowywania LNG S. 2, takie jak kontenerowa stacja redukcyjno-pomiarowa czy też parownice wchodzą w skład budowli - sieci gazowej. Z ustaleń organów wynikało, że w rozpoznawanym przypadku instalacja jest niezbędnym elementem sieci gazowej, a sporne elementy warunkują jej prawidłowe - zgodne z jej przeznaczeniem -funkcjonowanie. Sąd pierwszej instancji podzielił przekonanie organów, że bez elementów stacji redukcyjno-pomiarowej oraz parownic prawidłowe i bezpieczne działanie Instalacji regazyfikacji nie byłoby możliwe. Za szczególnie istotne w tym zakresie sąd ten uznał stwierdzenie przez organy, że stacja redukcyjno-pomiarowa spełnia ważną funkcję w dystrybucji gazu, ponieważ po zredukowaniu ciśnienia do odpowiedniego poziomu paliwo jest dostarczane gazociągiem do wybranych odbiorców: klientów indywidualnych i firm, zaś jej odłączenie spowoduje zakłócenie funkcjonowania całego obiektu stacji LNG S. 2, w konsekwencji zaburzy bądź uniemożliwi realizowanie procesu zasilania rozdzielczej sieci gazowej w S.. Kontenerowa obudowa stacji pozwala zaś na niezakłócone działanie układów technologicznych Instalacji, w tym układu redukcyjnego. Sąd ten podkreślił także, że brak trwałego związania z gruntem nie stanowił przeszkody do uznania, że jest to element budowli. W odniesieniu do parownic sąd pierwszej instancji wskazał, że ustalono, że w wyniku różnicy temperatur między otoczeniem a przepływającym przez parownicę ciekłym metanem, następuje zmiana fazy ciekłej metanu na fazę gazową, czyli regazyfikacja. Z ustaleń faktycznych wynika, że stanowią one stały element całej instalacji LNG, gdyż są one zakotwione do fundamentu. Są one niezbędne do działania Instalacji zgodnie z przeznaczeniem, gdyż warunkują one jedną z podstawowych funkcji tej Instalacji, tj. regazyfikację LNG. Zdaniem WSA w Białymstoku z ustaleń organów wynika, że wąż metalowy jest niezbędny do działania spornej budowli, jednakże nie jest z nią trwale połączony. Zdaniem tego sądu należało zatem uznać, że nie jest to integralna część budowli jak uznały organy, ale urządzenie budowlane w rozumieniu art. 3 pkt 9 u.p.b. i w związku z tym budowla w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1785 i 2141, dalej jako: u.p.o.l.) Sąd podkreślił, że nie zmieniło to ogólnego wniosku organów, że podlega on opodatkowaniu. W ocenie sądu pierwszej instancji w odniesieniu do Stacji LNG S. za adekwatne należało uznać tożsame wnioski, które organy poczyniły w stosunku do Instalacji odparowywania LNG S. 2, a zatem uznanie, że była to integralna część budowli - sieci gazowej, na co pozwolił zachowany materiał dowodowy w tej sprawie (materiał zdjęciowy i dokumentacja architektoniczno-budowlana). Wyrok wraz z uzasadnieniem dostępny jest w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych (http://orzeczenia.nsa.gov.pl, dalej w skrócie CBOSA).
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
