Wyrok NSA z dnia 21 grudnia 2022 r., sygn. I FSK 1199/18
Podatek od towarów i usług
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Sylwester Marciniak, Sędzia NSA Ryszard Pęk (spr.), Sędzia WSA del. Dominik Mączyński, , Protokolant Krzysztof Zaleski, po rozpoznaniu w dniu 14 grudnia 2022 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 27 lutego 2018 r. sygn. akt I SA/Bd 32/18 w sprawie ze skargi P. B. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w B. z dnia 13 listopada 2017 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne okresy rozliczeniowe od lutego do września 2014 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od P. B. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w B. kwotę 270 (dwieście siedemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
1. Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy.
1.1. Wyrokiem z 27 lutego 2018 r., sygn. akt I SA/Bd 32/18, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy oddalił skargę P. B. (dalej skarżący) na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w B. z 13 listopada 2018 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od lutego do września 2014 r.
2. Uzasadnienie wyroku Sądu pierwszej instancji.
2.1. Sąd pierwszej instancji ustalił, że decyzją z 10 sierpnia 2017 r. Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w T. (dalej organ pierwszej instancji) określił zobowiązanie skarżącego w podatku od towarów i usług za miesiące od lutego do września 2014 r.
Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w B. (dalej także organ drugiej instancji), po rozpoznaniu odwołania złożonego przez skarżącego od powyższej decyzji, decyzją z 13 listopada 2017 r. utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji.
2.3. Sąd pierwszej instancji oddalając zaskarżonym wyrokiem skargę wniesioną przez skarżącego na powyższą decyzję, wyjaśnił w uzasadnieniu, że spór w rozpoznawanej sprawie sprowadzał się do rozstrzygnięcia, czy organy podatkowe zasadnie ustaliły, że skarżący prowadził w okresie od lutego do września 2014 r. działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy z dnia z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług w brzmieniu obowiązującym w 2014 r. (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054 ze zmianami; dalej ustawa o VAT), polegającą na obrocie nieruchomościami.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
