Wyrok NSA z dnia 9 kwietnia 2021 r., sygn. II GSK 569/18
Gry losowe
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Dorota Dąbek (spr.) Sędzia NSA Małgorzata Rysz Sędzia NSA Krystyna Anna Stec po rozpoznaniu w dniu 9 kwietnia 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej M.G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 23 listopada 2017 r., sygn. akt III SA/Po 552/17 w sprawie ze skargi M.G. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu z dnia [...] maja 2017 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej z tytułu urządzania gier na automatach poza kasynem gry 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od M.G. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu 2700 (dwa tysiące siedemset) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu, objętym skargą kasacyjną wyrokiem z 23 listopada 2017 r., sygn. akt III SA/Po 552/17, oddalił skargę M.G. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu (dalej: Dyrektor IAS) z [...] maja 2017 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej z tytułu urządzania gier na automatach poza kasynem gry.
Sąd pierwszej instancji orzekał w następującym stanie faktycznym i prawnym:
Zaskarżoną decyzją Dyrektor IAS, działając m.in. na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. 2017 r., poz. 201 ze zm.; dalej cyt. jako: o.p.), art. 2 ust. 3-5, art. 4 ust. 1 pkt 1 lit. a i art. 89 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (tekst jedn. Dz. U. z 2016 r. poz. 471 ze zm.; dalej cyt. jako: u.g.h.), utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji z [...] grudnia 2015 r. wymierzającą M.G. prowadzącej działalność gospodarczą pod nazwą "[...] M.G." (dalej: skarżąca) karę pieniężną 36 000 zł z tytułu urządzania gier na trzech automatach: Hot Fun nr [...], Hot Fun nr [...] i Hot Fun nr [...], w lokalu pn. "[...]" mieszczącym się w G. przy ul. G. [...], tj. poza kasynem gry. Podstawą nałożenia kary były m.in. ustalenia kontroli z 27 stycznia 2015 r., w tym przeprowadzony przez funkcjonariuszy celnych eksperyment w postaci gier kontrolnych, który wykazał, że urządzenia te są automatami do gier w rozumieniu u.g.h., gry na nich urządzane mają charakter losowy i komercyjny, a urządzenia oferują wygrane pieniężne i rzeczowe, gdyż zdobyte punkty umożliwiały rozgrywanie nowych gier bez konieczności uiszczenia za nie opłaty. Fakt urządzania gier w opisanym lokalu potwierdziły zeznania pracownika skarżącej, T.O., który opisał sposób działania automatów, co do którego przeszkoliła go skarżąca, zeznał ponadto, że wypłacał wygrane pieniężne, zerował liczniki, do czego posiadał klucze otrzymane od skarżącej. Świadek stwierdził również, że wygrana na automacie nie zależy od umiejętności gracza, a od samego automatu. Organ do akt sprawy włączył umowę najmu 3m2 powierzchni użytkowej z 14 czerwca 2014 r. zawartą przez skarżącą (wynajmujący) z właścicielem ww. urządzeń [A.] Sp. z o. o. we W. (najemca, Spółka), z treści której wynikało, że Spółka prowadzi działalność usługową polegającą m. in. na organizowaniu gier na automatach, które ma zamiar uruchomić w skontrolowanym lokalu. Skarżąca zobowiązała się w umowie do dostarczania energii elektrycznej, zapewnienia poprawnego funkcjonowania automatu, bieżącego utrzymania urządzenia w dobrym stanie, zawiadamiania najemcy o uszkodzeniach automatu, czuwania nad stanem technicznym urządzenia poprzez przechowywanie w lokalu i korzystanie z kluczy serwisowych do zainstalowanego automatu. Zgodnie z art. 5 umowy strony określiły miesięczny czynsz najmu na 50% miesięcznego przychodu, przez który w wypadku automatów losowych strony rozumieją różnicę pomiędzy wpłatami do automatu, a wypłatami z automatu. W umowie zawarto ponadto informację o legalności prowadzenia gier hazardowych. W ocenie Dyrektora IAS zebrany i rozpatrzony w sposób wyczerpujący materiał dowodowy pozwalał stwierdzić, że skarżąca była urządzającym gry w rozumieniu art. 89 ust. 1 pkt 2 u.g.h., bowiem nie tylko zapewniła warunki lokalowe, ale aktywnie uczestniczyła w procesie organizowania gier hazardowych, nie posiadając koncesji na urządzanie gier hazardowych, co uzasadniało nałożenie na nią kary na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 u.g.h. w wysokości przewidzianej w art. 89 ust. 2 pkt 2 u.g.h. w brzmieniu na datę kontroli.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
