17.10.2019

Wyrok NSA z dnia 17 października 2019 r., sygn. II OSK 2486/18

Inne

Dnia 17 października 2019 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Małgorzata Miron Sędziowie sędzia NSA Tomasz Zbrojewski sędzia del. NSA Jerzy Solarski (spr.) po rozpoznaniu w dniu 17 października 2019 roku na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 6 marca 2018 r. sygn. II SA/Lu 1240/17 w sprawie ze skargi związku wyznaniowego [...] w P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. z dnia [...] listopada 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia zapłaty stałej opłaty rocznej oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 6 marca 2018 r. sygn. II SA/Lu 1240/17 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie (dalej: "WSA") po rozpoznaniu skargi związku wyznaniowego [...] (dalej: "Związek") na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. (dalej: "Kolegium") z dnia [...] listopada 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia stałej opłaty z tytułu wyłączenia gruntu z produkcji rolnej, uchylił zaskarżoną decyzję i decyzję Marszałka Województwa Lubelskiego (dalej: "Marszalek") z dnia [...] sierpnia 2017 r. nr [...].

W uzasadnieniu przedstawiono następującą argumentację faktyczną i prawną:

zaskarżoną decyzją Kolegium utrzymało w mocy decyzję Marszałka z dnia [...] sierpnia 2017 r., znak: [...] o odmowie umorzenia stałej opłaty rocznej za lata 2017 - 2025 w wysokości 2.124,67 zł. Opłata ta została ustalona decyzją Prezydenta Miasta Ch. (dalej: "Prezydent") z dnia [...] kwietnia 2016 r. za zezwolenie Związkowi na wyłączenie z produkcji rolnej gruntu o łącznej powierzchni 0,0810 ha, w klasie bonitacyjnej RHIb, stanowiącego część działki nr [...], położonej w Ch. z przeznaczeniem pod budowę parkingu. Prezydent złożył wniosek o umorzenie tej opłaty na podstawie art. 12 ust. 16 ustawy z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (Dz.U. z 2017 r., poz. 1161, dalej: "u.g.r.") wskazując, że przedstawiciele Związku oświadczyli, że na mocy aktu notarialnego z dnia [...] lutego 2015 r., Związek nabył na realizację celów statutowych prawo własności przedmiotowej nieruchomości gruntowej składającej się m.in. z działki nr [...] o pow. 1686 m². Na części nabytej nieruchomości powstał budynek dydaktyczno - szkoleniowy z częścią mieszkalną na poddaszu, a na części - parking do tego budynku. Zdaniem Związku, całość inwestycji służy zaspokajaniu potrzeb religijnych miejscowej społeczności, a więc ma charakter użyteczności publicznej. Związek podniósł również, że ustalone decyzją kwoty opłat rocznych stanowią znaczne obciążenie dla miejscowej społeczności [...], gdyż obiekt jest w całości finansowany z dobrowolnych datków, a Związek nie prowadzi żadnej działalności zarobkowej. Organy obu instancji nie uwzględniły wniosku stwierdzając, że nie zachodzą przesłanki z art. 12 ust. 16 u.g.r. uzasadniające umorzenie opłaty, ponieważ umorzenie jest możliwe wyłącznie wtedy, gdy cała inwestycja ma charakter "inwestycji o charakterze użyteczności publicznej z zakresu kultu religijnego". Sporna inwestycja obejmuje parking, który nie ma takiego charakteru, bowiem nie ma bezpośredniego związku z zaspokajaniem potrzeb religijnych wiernych. Marszałek wskazał, że umorzenie opłaty doprowadzi do uszczuplenia dochodów budżetu województwa, co spowoduje ograniczenie wydatków przeznaczanych na przedsięwzięcia określone w art. 22c u.g.r., w szczególności na inwestycje dotyczące budowy i modernizacji dróg dojazdowych do gruntów rolnych. Poza tym Związek nie wykazał swojej sytuacji finansowej, a więc nie można ustalić, czy zaistniał "słuszny interes strony". Kolegium dodatkowo naprowadziło, że Związek nie wykazał, że uiszczenie opłaty stanowiłoby znaczne obciążenie dla miejscowej społeczności [...] (brak informacji o jej liczebności i sytuacji finansowej). Wskazało również, że nie jest możliwe umorzenie opłat za okresy przyszłe, tj. za lata 2018 - 2025, za które opłaty nie są jeszcze wymagalne. O ile decyzja o wyłączeniu gruntów z produkcji rolnej jest podstawą prawną do powstania zobowiązania z tytułu należności i opłat rocznych, to zobowiązanie z tytułu należności staje się wymagalne i powinno być uiszczone jednorazowo w terminie 60 dni do dnia, w którym decyzja stała się ostateczna (art. 12 ust. 13 u.g.r.), natomiast opłaty roczne reguluje się przez lat 10 (art. 4 pkt 13 u.g.r.), w terminie do dnia 30 czerwca danego roku (art. 12 ust. 14 u.g.r.). Dla każdej z opłat jest to odrębny termin, dlatego wniosek o umorzenie opłaty rocznej powinien dotyczyć opłaty wymagalnej za dany rok.

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp
Powiązane dokumenty
ikona zobacz najnowsze Dokumenty podobne