Wyrok NSA z dnia 19 grudnia 2019 r., sygn. I GSK 1533/18
Finanse publiczne
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Ludmiła Jajkiewicz (spr.) Sędzia NSA Małgorzata Grzelak Sędzia del. WSA Artur Adamiec Protokolant starszy asystent sędziego Karolina Mamcarz po rozpoznaniu w dniu 19 grudnia 2019 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Spółki A od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 stycznia 2017 r. sygn. akt V SA/Wa 4814/15 w sprawie ze skargi Spółki A na decyzję Ministra Finansów z dnia [...] października 2015 r. nr [...] w przedmiocie określenia przypadającej do zwrotu kwoty nienależnie pobranej dotacji przedmiotowej 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od Spółki A na rzecz Szefa Krajowej Administracji Skarbowej 4050 (cztery tysiące pięćdziesiąt) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 17 stycznia 2017 r., sygn. akt V SA/Wa 4814/15, działając na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz.U. z 2016 r., poz. 718, ze zm., obecnie Dz.U. z 2019 r., poz. 2325; dalej: p.p.s.a.) oddalił skargę Spółki A na decyzję Ministra Finansów z [...] października 2015 r. utrzymującą w mocy decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku z [...] lipca 2015 r., w przedmiocie określenia przypadającej do zwrotu kwoty nienależnie pobranej dotacji przedmiotowej do posiłków sprzedawanych w barach mlecznych prowadzonych przez spółkę.
W motywach rozstrzygnięcia Sąd nie podzielił twierdzeń skarżącej, że w sposób prawidłowy prowadziła ewidencję ilościowo-wartościową surowców zużytych do sporządzenia posiłków w barach mlecznych, jak również, że spółka nie przekroczyła marży gastronomicznej zastosowanej przez przedsiębiorcę w wysokości 30% do surowców objętych dotacją. Dokumentacja przedstawiona przez skarżącą uniemożliwia bowiem wyliczenie realnie stosowanej marży.
Odnosząc się do kwestii prowadzonej przez spółkę ewidencji ilościowo- wartościowej Sąd podzielił pogląd organu, że skarżąca nie prowadziła ewidencji ilościowo-wartościowej, na podstawie której można wskazać jaka ilość dotowanych surowców była wykorzystywana do sporządzenia posiłków mleczno-nabiałowo-jarskich, jak również nie można ustalić czy surowce zużyte do potraw mięsnych zostały wyłączone z obliczenia otrzymanych dotacji. Z ewidencji tej musi wyraźnie wynikać, jakie liczby i wartości zakupionych surowców były zużyte do przygotowania posiłków objętych dotacją, jakie powstały straty i ubytki naturalne, oraz ile surowców sprzedawano w stanie nieprzetworzonym. Spółka nie sporządzała takiej ewidencji, a dane przekazane przez nią nie umożliwiły wyliczenia, że stosowała marżę nieprzekraczającą 30% wartości zakupionych surowców oraz stwierdzenia, że surowce objęte dotacją były wykorzystane tylko do posiłków objętych dotacjami. Rzeczywistej ilości sprzedanych poszczególnych potraw, a w związku z tym i faktycznie zużytej ilości surowców do potraw objętych dotacją, nie można również określić na podstawie paragonów.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
