Wyrok NSA z dnia 27 marca 2019 r., sygn. II FSK 903/17
Art. 14 ust. 1c u.p.d.o.f nie pozwala na wybór momentu uzyskania przychodu spośród trzech wskazanych w nim okoliczności, określających datę powstania przychodu. Zasadą jest wprawdzie powstanie przychodu w dacie wykonania usługi w całości lub w części, jednak jeżeli wcześniej wystawiono fakturę lub uregulowano należność, przychód powstaje w dacie wystawienia faktury lub uregulowania należności. Wyjątkiem jest jedynie otrzymanie zaliczki na poczet przyszłych dostaw towarów i usług.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Aleksandra Wrzesińska-Nowacka (sprawozdawca), Sędzia NSA Andrzej Jagiełło, Sędzia WSA (del.) Dominik Gajewski, Protokolant Paweł Koluch, po rozpoznaniu w dniu 27 marca 2019 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Olsztynie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 29 listopada 2016 r. sygn. akt I SA/Ol 672/16 w sprawie ze skargi D. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Olsztynie z dnia 22 czerwca 2016 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2007 r. i 2009 r. oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
1.Wyrokiem z 29 listopada 2016 r., sygn. akt II FSK I SA/Ol 672/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny uchylił zaskarżone decyzje Dyrektora Izby Skarbowej w Olsztynie 22 czerwca 2016 r. w przedmiocie określenia D. K. (skarżącej), K. J. i E. B., spadkobierczyniom A. K. zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za lata 2007 i 2009.
2. Ze stanu faktycznego przedstawionego w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku wynikało, że spadkodawca A. K. prowadził działalność gospodarczą - szkołę nauki jazdy. Naczelnik Urzędu Skarbowego uznał za księgę przychodów i rozchodów za lata 2007 i 2009 za nierzetelną i na podstawie art. 193 § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613 z późn.zm.), dalej jako :"O.p.", odmówił jej mocy dowodowej w zakresie przychodów. Organ odstąpił od szacowania przychodu i oparł się na zeznaniach świadków -nabywców usług oraz przedłożonych w toku postępowania dowodach. W sytuacji braku tych dowodów w odniesieniu do części usług - dokonał ich oszacowania, stosując na podstawie art. 23 § 4 O.p. metodę inną niż wymieniona w ustawie. Ostatecznie określił zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za lata 2007 i 2009 w wysokości wyższej niż w zeznaniu i określił zobowiązanie spadkobiercom A. K. - D. K., K. J. i E. B. do wysokości 1/3 wartości stanu czynnego spadku oraz orzekł o odpowiedzialności solidarnej spadkobierców. Decyzję tę utrzymał w mocy Dyrektor Izby Skarbowej. Zaakceptował on m.in. stanowisko organu I instancji co do momentu powstania przychodu z tytułu wykonania usługi szkolenia. Uznał, że wiąże się on z ukończeniem kursu w zakresie uprawniającym do przystąpienia do egzaminu państwowego o uprawnienie do kierowania pojazdem. Oparł rozstrzygnięcie w tym zakresie na art. 14ust.1c i art. 14 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 z późn.zm.), dalej jako: "u.p.d.o.f.".
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
