Wyrok NSA z dnia 13 września 2018 r., sygn. II FSK 2459/16
Podatek dochodowy od osób fizycznych
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Beata Cieloch, Sędzia NSA Andrzej Jagiełło, Sędzia WSA (del.) Alina Rzepecka (sprawozdawca), Protokolant Justyna Bluszko-Biernacka, po rozpoznaniu w dniu 13 września 2018 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 25 maja 2016 r. sygn. akt I SA/Po 409/16 w sprawie ze skargi M. C. i M. C. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 15 stycznia 2016 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2010 r. oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wyrokiem z 25 maja 2016 r., I SA/Po 409/16, Wojewódzki Sąd Administracyjny
w Poznaniu (dalej: WSA, Sad I instancji) uchylił zaskarżoną przez M. C.
i M. C. (dalej: strony, skarżący) decyzję od Dyrektora Izby Skarbowej
w Poznaniu (dalej: DIS, organ) z 15 stycznia 2016 r. nr [...]
w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2010 r. Jako podstawę prawną powołano art. 145 § 1 pkt 1 lit. a i c ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. - Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.; dalej: p.p.s.a.). Wyrok (podobnie, jak pozostałe orzeczenia powołane w niniejszym uzasadnieniu) jest dostępny na stronie internetowej http://orzeczenia.nsa.gov.pl/.
Ze stanu sprawy przyjętego przez Sąd I instancji wynika, że Naczelnik Urzędu Skarbowego w G. (dalej: NUS, organ I instancji), decyzją z 31 sierpnia
2015 r., po ponownym rozpoznaniu sprawy, określił skarżącym wysokość zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2010 r. w kwocie
7.684,00 zł. (wydana na skutek kasacyjnego rozstrzygnięcia DIS z 9 kwietnia 2015 r.). W motywach decyzji wyjaśnił, że skarżący 25 września 2014 r., złożyli wniosek
o stwierdzenie nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2010 r. Uzasadniając żądanie wskazali, że w 2010 r. M. C. (dalej też: skarżący, strona) otrzymał świadczenie mieszkaniowe z [...], zaś M. C. (dalej też: skarżąca, strona, dawczyni) otrzymała zryczałtowane wynagrodzenie, które w ich ocenie ma charakter rekompensaty, o której mowa w art. 12 Dyrektywy 2004/23/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z 31 marca 2004 r. w sprawie ustalenia norm jakości i bezpiecznego oddawania, pobierania, testowania, przetwarzania, konserwowania, przechowywania i dystrybucji tkanek i komórek ludzkich (Dz. U. UE. L. 2004.102.48; dalej: Dyrektywa 2004/23). Skarżąca oddała nieodpłatnie do dyspozycji przychodni lekarskiej komórki rozrodcze. W umowie z Przychodnią [...] spółka jawna (dalej: Przychodnia) zawarto zapis, zgodnie z którym przychodnia zobowiązała się do pokrycia wszelkich kosztów związanych z przygotowaniami i przeprowadzeniem stymulacji oraz punkcji, do których należą m.in.: dojazdy, zakwaterowanie, koszty leków i diety. W umowie określono koszty z powyższego tytułu w sposób zryczałtowany. Zdaniem stron, mając na uwadze, że rekompensata dla dawczyni wypłacana jest zgodnie z zasadą niedochodowości wynikającą z Dyrektywy 2004/23 nie podlega ona opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zatem, zgodnie z zasadą niedochodowości, rekompensata otrzymywana przez stronę nie jest jej dochodem, a więc nie podlega ona również opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
